როდესაც ლოცვისას თხოვნა შეგისრულდება და გამედიდურდები, მაშინ აშკარაა, ღვთისნიერი არ იყო შენი ლოცვა, და ღვთისაგან არ მიგიღია დახმარება, არამედ დემონები შეგეწიენ, რათა გაამაყებულიყო შენი გული; რამეთუ როცა დახმარება ღვთისაგან გვეგზავნება, მაშინ სული არ ამაყდება, არამედ უფრო მდაბლდება და მას უკვირს ღვთის დიდი წყალობა, ანუ ის, თუ როგორ იწყალებს ღმერთი ყველანაირად უღირს და ყოველთვის მის განმარისხებელ ცოდვილს, და მომეტებულად ჰმადლობს მის დიად და გამოუთქმელ სიკეთეს, რამეთუ მან ჩვენი ცოდვისამებრ კი არ მოგვაგო, არამედ თავის უდიდესი სიკეთით, სულგრძელად მოგვითმინა და შეგვიწყალა, ამიტომაც არ მედიდურობს სული, არამედ ძრწის და ადიდებს მას.