თუ ადამიანი იმ საქმესთან დაკავშირებით, რომელიც სასიკეთოდ ეჩვენება, მამებს რჩევას არ ჰკითხავს, მაშინ ამას ცუდი შედეგი ექნება, და ასეთი ადამიანი მცნებას არღვევს, რომელიც ამბობს: „შვილო, რჩევის გარეშე ნურაფერს გააკეთებ“ (ზირ. 32, 19) და კიდევ: „ჰკითხე მამაშენს, გაგაგებინებს! შენს უხუცესებს, ისინი გეტყვიან!“ (რჯლ. 32, 7). და ვერსად ნახავ, რომ წერილი სადმე ვინმეს თვითნებურად რაიმეს გაკეთებას უბრძანებდეს; ვინც რჩევას არ იღებს, ამპარტავნობს და ასეთი ადამიანი ღმერთს მტრობს, რამეთუ: „ღმერთი ამპარტავნებს არცხვენს, მდაბლებს კი მადლს ანიჭებს“ (იგავ. 3, 34). და ვინაა ამის შემდეგ მდაბალი, თუ არა მხოლოდ ის, რომელიც წმინდა ბერების წინაშე ქედს იხრის და ღვთის შიშით რჩევებს იღებს.