ავტორი:
იოსებ ათონელი(ისიხასტი)
თემა: ღმრთისმშობელი
ყველა წმინდანმა მრავალი ქება უძღვნა ღმრთისმშობელს, მაგრამ მე, გლახაკმა, ვერ ვპოვე იფრო მშვენიერი და ტკბილი ქება, ვიდრე მისი მოწოდება და ყოველ წამს მოხმობა: "დედაპ! ჩემო ტკბილო დედავ! დაე მიიღოს შენმა ხელებმა ჩემი სული და მათ გადასცენ იგი თავის შემოქმედს, მხოლოდშობილ ძეს. სხვა არაფერი გვსურს, ჩემო ტკბილო დედავ, თუ არა ღმრთაებრივი აღგზნებისას მოტყინარე სიყვარულის სახმილში სულის განტევება, როცა გიზგიზებს ჩვენი სული და გონება ჩერდება და ქრის კეთილსურნელოვანი სუნთქვა სუსტ ნიავში და წყვდიადით იფარება, როცა გრძნობები ირინდება და მეფობს სასურველი წადილი, სიყვარული და სიცოცხლე, მუდამ ტკბილი იესო