ავტორი:
წმ. ევსუქი ხუცესი
თემა: კადნიერება
32. გავურბოდეთ კადნიერ ქცევას, როგორც ასპიტის შხამს, და ვერიდებოდეთ ხშირ შეხვედრებს, როგორც გველებს და იქედნეთა ნაშიერებს (შდრ. მ. 3.7), რომლებსაც ძალუძთ ძალიან სწრაფად შინაგანი ბრძოლის სრული დავიწყებულობა განაპირობონ და გულისმიერი განწმენდილობის აღმატებული სიხარულიდან ქვევითკენ შთააქანონ სული, რადგან საწინააღმდეგოა ყურადღბისა წყეული დავიწყება, ისევე როგორც ცეცხლისა – წყალი, და გვევლინება კიდეც იგი მის ყოველჟამიერ მძლავრ მოქიშპედ. მართლაც, დავიწყებიდან უზრუნველობამდე მივდივართ, უზრუნველობიდან კი – უგულისყურობამდე, მცონარებამდე და უწესო გულისთქმებამდე, ხოლო ამ სახით კვლავ ვბრუნდებით უკან, საკუთარ ამონანთხევამდე, ძაღლების მსგავსად (II პეტრ. 2.22). მაშ, ვერიდოთ კადნიერ ქცევას, როგორც სიკვდილის შხამს, ხოლო დავიწყების უკეთურ შენაძენს და ამ უკანასკნელის შედეგებს განჰკურნებს გონების მეტად მკაცრი დაცულობა და ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს უწყვეტი ხმობა, რადგან მის გარეშე არ ძალგვიძს რაიმეს ქმნა (იოან. 15.5).
|
|
|
