ტყუილი ბოროტებაა. მაგრამ თუკი ვთქვათ, მოიწია ისეთი შემთხვევა, რომ სიმართლის თქმას შეიძლება მოჰყვეს უფრო დიდი ბოროტება, როგორც, მაგალითად, მამა ალონმა უთხრა მამა აღათონს: „ორმა კაცმა შენს თვალწინ კაცი მოკლა, ერთი მათგანი წავიდა და შენს სენაკში დაიმალა, მოსამართლე კი ეძებს მას. შენ გკითხეს: – სად წავიდა მკვლელი? თუ შენ სიმართლეს არ დაჰფარავ, იმ კაცს სასიკვდილოდ მისცემ“. ასეთი განსაცდელის დროსაც კი გულგრილი ნუ იქნები, რომ ტყუილი თქვი, არამედ ცრემლებით ევედრე ღმერთს. მაგრამ მუდამ ასე ნუ მოიქცევი. როდესაც დიდი გაჭირვების გამო იტყვი ტყუილს, მაშინაც შიშით და ძრწოლით უნდა თქვა იგი, ხოლო ღმერთს შენი გულშემუსვრილება და მწუხარება უჩვენო.