ამ განსხვავებას, რომელსაც შენ კითხულობ, მოციქული გვიხსნის. ის ამბობს: „ხორცთა ზრახვასა ნუ ჰყოფთ გულისსათქუმელ“ (რომ. 13, 14), და კვლავ ამბობს: „არავინ სადა თავი თვისი მოიძულის, არამედ ზრდინ და ჰფუფუნებნ მას“ (ეფეს. 5, 29). ამიტომ, თუ ხედავ, რომ შენში ვნებიანი სურვილი აღიძვრება, სხეული მოიძულე. და თუ ხედავ, რომ სხეული ავადაა და იტანჯება, მაშინ ასაზრდოვე და ღვთის შიშით მოეფერე, რომ ის სულიერ მსახურებაში გემსახუროს.

თუ ადამიანი საუბრისას ვნებიან მოძრაობას გრძნობს, ეს უკვე ძვირის ხსენებაა; ხოლო, თუ თავისუფალია ვნებისაგან - არაა ძვირისხსენება, არამედ იმიტომ ლაპარაკობს, რომ ბოროტება არ გაღრმავდეს.

ძმასთან რისხვით ან სიყვარულით ლაპარაკი და ამავდროულად, სხეულის ვნებიანი აღძრვა - ერთიც და მეორეც სასიკვდილოა. ამიტომ, ორივე განაგდე და შენს ძმას ისე მიმართე, როგორც ჩვეულებრივ ლაპარაკობ, და ღმერთი შეგეწევა. ამასთანავე, თვალებს გაუფრთხილდი და ილოცე ჩემთვის.

ნეტარმა კი უთხრა: ფრიად მმარხველებს, მაგრამ გამოუსწორებლებს, როგორც მე ვფიქრობ, ჩემო შვილო, ეს საკუთარი ბაგეების გამო ემართებათ. რამეთუ ის, ვინც ყოველთვის არ იცავს თავის ბაგეებს, მთელი წელიც რომ იმარხულოს, არანაირ სარგებელს არ იღებს. ასე რომ, თუ ეშმაკი მრისხანებისთვის გაღიზიანებს, არაფერი არ თქვა და შენ გაიმარჯვებ ვნებაზე. თუ მტერი კვლავ შურისთვის აღგძრავს, ცილს ნუ დასწამებ და შენ დაამარცხებ ბოროტს. რამეთუ შურის ნაყოფი ცილისწამებაა. თუ მაცთუნებელი სიძვისათვის გახურვებს, ნუ გახსნი ბაგეებს ქალთან სასაუბროდ, ასევე ნუ დართავ საკუთარ თავს ზედმეტი ჭამა-სმის ნებას და შენ განმტკიცდები მასზე. ამასთანავე აიღე წკეპლა, საკუთარ თავს მოსცხე და ტკივილი განდევნის ბრძოლას; რამეთუ წერილში ნათქვამის თანახმად, შენთვის თუნდაც ერთი შენი ასოთაგანის წარწყმედა უმჯობესია, ვიდრე მთელი შენი სხეულის ცეცხლოვან გეენაში ჩაგდება (მათე 5, 29). თუ ეს ველური ღორი ძვირფასი საჭმელების სურვილს აღგიძრავს, მაშინ წადი გვერდზე გასასვლელ ადგილას და გაიგებ მათ სიმყრალეს. თუ ვინმე გისაყვედურებს და განგიკითხავს, ან უგუნურს გიწოდებს, შენ აზრები დაიმდაბლე და საკუთარი თავი, ვითარცა ცოდვილი განიკითხე. გაიხსენე, რომ ქრისტეს, ძე ღვთისას, ცოდვილებმა აფურთხეს, აგინეს, თავში კვერთხი ურტყეს და ამიტომ საკუთარი თავი სიცოცხლის ღირსადაც არ მიიჩნიო. იმ სათნო მამების შესახებ კი, რომლებიც ჭამენ და სვამენ, როგორც ჩანს თავისუფლად, იცოდე, ისინი ბუნებით მამაცი მეომრები არიან. მათ ცოდვისმიერი ვნებები დათრგუნეს და, მიიღეს რა უვნებლობის ნიჭი, ახლა ბატონები და მბრძანებლები გახდნენ. მათ თავიდან თავშეკავებით დაიწყეს და ბოლოს, მოღვაწეობით იმ მიზანს მიაღწიეს, რომელიც სურდათ. თუმცა ამას ისინი ხშირად მხოლოდ ადამიანების წინაშე აკეთებენ, მარტოობაში კი - მდუმარებასა და თავშეკავებაში იღწვიან, ინაზღარურებენ რა სენაკში მარხვით იმას, რაც მცირედი ნებართვით, ადამიანების წინაშე მოაკლდათ.

ძმაო! ჩვენ თავად არ გვსურს მძიმე დღეებისა და ბოროტი წუხილისაგან განთავისუფლება. ღმერთმა ადამიანებს ორი ნიჭი მისცა, რომელთა მეშვეობითაც მათ ცხონება და ძველი ადამიანის ყველა ვნებებისაგან თავის დაღწევა შეუძლიათ. ესაა სიმდაბლე და მორჩილება, მაგრამ ჩვენ არ ვისწრაფვით მათკენ, არც მათში ყოფნა და არც მათით ხელმძღვანელობა გვსურს, რათა დახმარება მივიღოთ; რათა ბოროტებას თავი დავაღწიოთ და უდიდეს ექიმს, იესოს მივეჯაჭვოთ, რომელსაც შეუძლია ვნებების ანთებისაგან ჩვენი განკურნება. რატომ აგროვებ ყველანაირ ბოროტებას შენს საგანძურში? რატომ შფოთავ და დარდობ? შეწყვიტე მრისხანება, გაღიზიანება და შური. შეიგნე, რომ ასეთები საზიზღარნი არიან, და არა ღირსეულნი. არსად გადაუხვიო სიმართლის გზიდან, სიმდაბლითა და მორჩილებისათვის ქედი მოიხარე და წყალობას მიიღებ. თუ სიმდაბლით და მორჩილებით აღასრულებ იმას, რასაც მამებისაგან ისმენ, მაშინ ღმერთი თავის შეწევნას არა მარტო იმ საქმეში გამოგიგზავნის, რომელშიც ახლა ვარჯიშობ, არამედ ყველაფერს ისე მოგიგვარებს, რომ ყველაფერში წარემატები, რამეთუ ის იცავს მის მოშიშებს და მფარველობს მათ გზას. რატომ ხარ უკმაყოფილო? რატომ კამათობ? თუ ღვთისნიერ მოთმინებას მუდმივად შეინარჩუნებ, მოწყალე ღმერთი დაგეხმარება. მოკვდი, გულფიცხელო, ყველა ადამიანისთვის. უთხარი შენს აზრს: „ვინ ვარ მე? - მტვერი და ნაცარი (დაბ. 18, 27) და ძაღლი“ (მათე 15, 27). უთხარი საკუთარ თავს: „მე საერთოდ არაფერს წარმოვადგენ“. რატომ უმზადებ საკუთარ თავს სიკვდილს და ღვთისა არ გეშინია? როგორ არ გრცხვენია როდესაც ამბობ: „მე აქ შემწეობა არ მიმიღიაო?“ იცოდე, სატანა გულს გიბნელებს და უმადურობამდე მიჰყავხარ იმ აზრით, რომ შენ ამ წმინდა ადგილზე არანაირ სარგებელს არ იღებ. ო, უგუნურო ადამიანო! შენ რომ ღვთის ხელი და აქ მყოფი წმინდანების ლოცვები არ გიფარავდეს, მაშინ სად იქნებოდი ახლა, თუ არა გარესკნელის წყვდიადში! სად მიიღებდი ამდენ სარგებელს? - არსად. მაგრამ ეშმაკი, რომელსაც სურს, რომ წმინდანებთან გულწრფელ კავშირს, მათ მფარველობას და მათგან მიღებულ სარგებელს მოგწყვიტოს, დასაღუპავად სასიკვდილო თესლს გითესავს, რათა მთლიანად ჭეშმარიტების მტრების ხელში ჩავარდე და შეძლონ ტარიგის დაგლეჯა, რაშიც შენს სულს ვგულისხმობ. ნუ ანსხვავებ, ამცირებ და დასცინი სხვებს, რადგან შენ თვითონ ვარდები მტრის მახეში და შფოთდები; მტრები გაძევებენ წყნარი და მშვიდი გარემოდან, მუდმივი კეთილდღეობიდან, გონიერებიდან და ყოველგვარი სიკეთიდან და გაზიანებენ. მიატოვე ისინი, ჩემს სიტყვებს შეუდექი და მეც ვატარებ შენს ტვირთს; ამით შენც დახმარებას და წყალობას მიიღებ და იხსნი შენს სულს. ძმაო! იოლი არაა ცხონება. საკუთარი თავი აიძულე და ნუ იტყვი: „რა არის ის? რისთვისაა ეს? (ზირ. 39, 22) რატომ მეც არა მაქვს სხვებივით?“. არამედ შენს მცირდ ხელსაქმეში გულმოდგინედ და ღვთის შიშით იშრომე და ამისთვის მცირედ საზღაურს როდი მიიღებ. ნუ მიეცემი უსასოობას, რამეთუ ეს ეშმაკს ახარებს. დაე, არ დაუშვას ღმერთმა, რომ მან გაიხაროს, არამედ უფრო მალე, ის ატირდეს შენი ცხონების გამო, ჩვენი უფლის ქრისტე იესოს მიერ, რომელსაც უკუნისამდე შვენის დიდება, ამინ.

შენმა სიყვარულმა მკითხა, რომ ზოგჯერ შემხვედრ ადამიანს ვნებით უყურებ. ეს აშკარად ეშმაკისეულ ბრძოლას მიეკუთვნება. უნდა იცოდე, რომ გონებრივი გართობა მისი ჩაგონებაა. ამიტომ შენ ჩვენი არსების ხრწნადობა და სიმყრალე უნდა გაიხსენო, თუ როგორ შევიცვლებით მაშინ, როდესაც კუბოებში ჩაგვასვენებენ. მაგრამ რა გითხრა ხრწნადობის შესახებ? განა უფრო ადრე თვალწინ ღვთის მომავალი საშინელი სამსჯავრო არ უნდა წარმოიდგინო? როგორი ხვედრი მოელის იმას, ვინც ასე იქცევა? როგორ გაუძლებ იმ დიდ სირცხვილს, როდესაც ჩვენი საქმეები მთავარანგელოზების და ანგელოზების, და ასევე ყველა ადამიანის და მართალი მსაჯულის წინაშე გაცხადდება? როგორ დადუმდება მაშინ იმათი ბაგეები, ვინც ასეთ საქმეებს სჩადიოდა? გვეშინოდეს მისი, რომელმაც თქვა: „ნუ სცდებით: არცა მეძავთა, არცა მემრუშეთა, არცა ჩუკენთა, არცა მამათმავალთა სასუფეველი ღმრთისაი არა დაიმკვიდრონ“ (1 კორ. 6, 9-10) და: „ყოველი, რომელი ხედვიდეს დედაკაცსა გულისთქუმად მას, მუნვე იმრუშა მის თანა გულსა შინა თვისსა“ (მათე 5, 28-29). შენ ეს უნდა გახსოვდეს და ხშირად არ უნდა ხვდებოდე იმ ადამიანებს, რომელთა მიმართაც ამ ბრძოლას განიცდი, მაგრამ სხვადასხვა აზრების საბაბი რომ არ მისცე, ნურც იმას განუცხადებ, თუ რატომ ერიდები მათ. ხოლო, როდესაც აუცილებელი იქნება მათთან საუბარი, შეწევნისათვის ღვთის წმინდა სახელს მოუხმე და თქვი: „უფალო იესო! დამიფარე და შეეწიე ჩემს უძლურებას“. და ნუ შეშინდები, ის მტრის მშვილდს შემუსრავს, რამეთუ მისი სახელით ბოროტება უმოქმედო ხდება. ბევრის ნაცვლად ცოტა ილაპარაკე და სმენას და აზრებს თავისუფლებას ნუ მისცემ; არამედ თავი ღირსეულად და მშვიდად დაიჭირე, რომ არავინ შენიშნოს ის, რაც შენში ხდება. თუ ასეთი გზით ძალასაც მიიღებ, მაშინ ნუ გაუთამამდები მტრებს, იმიტომ რომ ისინი უსირცხვილონი არიან. ათასჯერაც რომ დამარცხდნენ, მაინც თავიდან იწყებენ ბრძოლას. მაგრამ ყოვლისშემძლე ღმერთი დამდაბლებულ ადამიანს ეხმარება, ვისი გულისთვისაც მან, საკუთარი ნებით, განკაცება ისურვა.