
სიყვარული ნიშნავს პირადის უარყოფას, ცხოვრებას მოყვასისათვის
სიყვარული ნიშნავს პირადის უარყოფას, ცხოვრებას მოყვასისათვის
დატოვეთ თქვენი ნება, რადგან იგი ადამიანისთვის სულის სიკვდილია
ყველა, ვინც ღმრთის მცნებებს აღასრულებს, უარყოფს თავის თავს, თავის ჯვარს იღებს და უფალს შეუდგება
ძმანო, ყოველსა შინა დღესა და წამსა, ყოველსა შინა საქმეთა და სიტყვათა შეგვიძლიან გვახსოვდეს და აღვასრულებდეთ მცნებასა ამას თავის უარისყოფისას და ჯვარის აღებისასა.
ვინ სძლია ხორცს? მან, ვინც გული შეიმუსრა. და ვინ შეიმუსრა გული? მან, ვინც უარყო საკუთარი თავი.
რადგან, როგორ არ ექნება გულის შემუსვრილება მას, ვინც თავისი ნება მოაკვდინა.
ჭეშმარიტი სიყვარული ღმერთისაგან მომდინარეობს და მხოლოდ იმას მოენიჭება, ვინც განუწყვეტლივ აიძულებს თავს, უარყოფდეს საკუთარ ნებას და ყოველივეში მხოლოდ ღმერთის ნებას ასრულებდეს.
207. თუ გსურს, რომ არ იმართებოდე ბოროტი გულისზრახვებისგან, განიკუთვნე არარაობა სულისა და შეჭირვება ხორცისა, ხოლო ეს – არა ნაწილობრივ, არამედ ყოველ ჟამს, ყოველ ადგილას და ყოველ საქმეში.
ვისაც არ შეუძლია თავისი შეხედულების უარყოფა და მხოლოდ საკუთარ სურვილებს არის აყოლილი, მტრობას განიცდის სხვის მიმართ და გაუცხოვებულია იმ სულისაგან, რომელიც სინანულის მშობელია ადამიანში.
თავის გამტყუნება, უარის ყოფა, ამ სოფლიურის ცხოვრების წარატებისათვისაც არის საჭირო და სასარგებლო. გარნა ქრისტიანულის ცოხვრებისათვის კიდევ სხვანაირი თავის უარისყოფა არის საჭირო, უმაღლესი და უწმინდესი.
ყველაფერი შესწირე მსხვერპლად სახარების მცნებების შესრულებას - ასეთი მსხვერპლის გარეშე ვერ შეძლებ მათ დაცვას. უფალმა ხომ უთხრა თავის მოწაფეებს: „რომელსა ჰნებავს შემოდგომად ჩემდა, უარ-ყავნ თავი თვისი“ (მთ. 16, 25).