link

link

link

ლოცვანისა და ფსალმუნების გარეშე ყოფნა არ შეიძლება. მათი კითხვით ისევე თბება გული, როგორც ღუმელში ცეცხლის შეკეთებით ძლიერდება შესუსტებული ცეცხლი, მაგრამ როდესაც გული გათბება და საოცარი გრძნობა დაეუფლება მთელ სულს, მაშინ შეწყვიტეთ კითხვა და ილოცეთ თქვენი სიტყვებით.

link

სიფხიზლისას ხშირი ფსალმუნების ჩვეულება იწვევს იმას, რომ ძილის დროსაც თავში ფსალმუნის ფსალმუნის სიტყვები გვიტრიალებს; ხშირად კი ისე ხდება, რომ ეშმაკები წარმოგვიდგენენ მათ გონებაში, რათა ამპარტავნებაში ჩაგვაგდონ. ხოლო მესამე სულიერი მდგომარეობის შესახებ არ მსურდა საუბარი, მაგრამ ვიღაცამ მაიძულა, რომ ეს მეთქვა. სული, რომელიც დღისით გაუჩერებლივ ღვთის სიტყვას შეიმეცნებს, ჩვეულებრივ ძილის დროსაც ამავე საქმიანობას აგრძელებს და ეს მეორე არის ჭეშმარიტი ჯი...

link

ქრისტიანულ ღვთისმსახურებაში ფსალმუნს ყოველთვის ეკავა ცენტრალური და გამორჩეულად მნიშვნელოვანი ადგილი. ეკლესია მასში ხედავს არა მარტო ადამიანური ლოცვის, სინანულის, თაყვანისცემისა და დიდებისმეტყველების საუკეთესო და ყველაზე შესატყვის გამოხატულებას, არამედ ქრისტესა და ეკლესიის ნამდვილ "სიტყვიერ ხატს", გამოცხადებას გამოცხადებაში. წმიდა მამები თვლიან, წერილის ერთ-ერთ განმარტებლის სიტყვით, რომ "მხოლოდ ქრისტე და მისი ეკლესია ლოცულობს, ტირის დალაპარაკობს ა...

link

link

link

link

საეკლესიო ლოცვა ყოველთვის ბიბლიურია, ანუ გამოიხატება წმიდა წერილის ენით, სახეებითა და სიმბოლოებით. თუკი ბიბლია საკუთარ თავში საღვთო გამოცხადებას შეიცავს, ამავე დროს ის არის ამ გამოცხადებაზე ადამიანის პასუხის შთამაგონებელი და ამიტომ ადამიანური ლოცვის, დიდებისმეტყველებისა და თაყვანისცემის გამოხატვის და მისი არსის შთამაგონებლადაც გვევლინება. მაგალითისთვის ფსალმუნები ავიღოთ; მათი დაწერით ადამიანს სინანულის გამოხატვა სურს, როდესაც სურს, მთელი თავისი შ...

link