გამხნევდით, შვილებო, აღმართზე ნუ ჩაიმუხლავთ. მას ნელ-ნელა ავივლით, რადგან უძლურები ვართ. ყველაფერი ჩაივლის და საყოველთაო დიდებული აღდგომის დაუღამებელი დღის წინაშე დავიწყებას მიეცემა.
ყველაფერი ამაოა და ქარს მიაქვს. მე კი, სულმოკლეს, ეს ფიქრი მაწუხებს, საფლავს მიებარება ჩემი სხეული, თუ გარეულ მხეცთაგან დაიგლიჯება და შეიჭმება? ფერფლად ქცეული ჰაეროვან სივრცეში მიმოიბნევა თუ სადმე უფსკრულში გადაჩეხილი იქცევა მიწად... იხილეთ სრულად
სიმდიდრე, დიდება, სიამოვნებანი ამაოა, რადგან სააქაოს რჩება. გულმოწყალება, მოთმინება, უბოროტობა და საერთოდ ყველა სათნოება ამაო არ არის, ისინი სამომავლო ცხოვრებაში გამოგვყვებიან.
მარადიულად არ ეხსომებათ არც ბრძენკაცი, არც უგუნური; გაივლის ჟამი, ყველაფერი დაივიწყება. ვაგლახ, რომ კვდება ბრძენი კაცი უგუნურივით. და შევიძულე მე ეს ცხოვრება, რადგან მემწარა ყველაფერი, რაც მზის ქვეშ ხდება, რადგან ყოველი ამაო... იხილეთ სრულად
როცა მივაპყარ გულისყური, შევიცან სიბრძნე, მეცნიერება, უმეცრება და სისულელე, მივხვდი - ამასაც არა აქვს აზრი.
თ. 1
ფულის მოყვარული ფულით ვერ გაძღება და არც სიმდიდრის მოყვარული თავის შემოსავლით. ესეც ამაოებაა.
თ. 5-7
ერთად ვიაროთ ცხონების გზაზე, ქრისტესმიერი ცხოვრების აღმართზე მე მოგეხმარები, ყველაფერი წარმავალია და განქარდება. ზეცას მიაპყარი მზერა. მთელი გულით მოინდომე უბიწოებით ცხოვრება. სიწმინდე ან სიკვდილი!
ფილოსოფიურად მიუდექი წარმავალ საგანთა ამაოებასა და შეურყეველი ზეციური მოქალაქეობის რეალობას. იქ მოზეიმე ეკლესიაა, რომელიც აქაურ მებრძოლ ეკლესიას ელის და მის ამჟამინდელ სასტიკ ბრძოლაში გამარჯვებისთვის ლოცულობს.
იქ, საფლავში ილუქება ამაო სიამოვნებათა ოცნებები. იქ ითელება ყველაფერი, რასაც მრავალი ადამიანი ეტრფოდა და მსხვერპლს სწირავდა. იქ, საფლავებში, სულები, რომლებმაც გაიაზრეს ამ სოფლის სიცრუე, ზეიმით დასცინიან მას.
როცა ჩვენს საბოლოო სამყოფელს – ჩვენს საფლავებს ვესტუმრებით, მაშინ საკუთარი თვალით დავინახავთ მთელ კაცობრივ ამაოებას. აბბა სისოიმაც, როცა ალექსანდრე დიდის საფლავი იხილა, შესძახა: „ჰოი, ჰოი, სიკვდილო! ალექსანდრე, შენ მთელი ქვეყანა ვ... იხილეთ სრულად
