თუკი ნამდვილად გვსურს სრულყოფილი სიყვარულით აღგვევსოს სული, ანუ ღმერთისაგან კურთხეული სიკეთეებით

თუკი ნამდვილად გვსურს სრულყოფილი სიყვარულით აღგვევსოს სული, ანუ ღმერთისაგან კურთხეული სიკეთეებით შეგვემოსოს იგი და ამგვარად, ქვეყნიურ ანგელოზებად შევიქნათ, ამისთვის, პირველ ყოვლისა ურვა და ხორციელი შეჭირვება უნდა შვიყვაროთ, ყოველნაირი სიმძიმის ტვირთვა და განსაცდელთა სიხარულით დათმენა უნდა გვსურდეს. სიღარიბე და ტკივილი გვერჩიოს, ამასთან იმ რწმენით ვითმენდეთ ყოველივე ამას, რომ ეს ნამდვილად სასიკეთოა ჩვენთვის და ჩვენ მომავალ ბედნიერ სამარადისო ცხოვრებას ემსახურება.