
ავტორი:
წმ. ნილოს სინელი
თემა:
გემოთმოყვარება
ასე ჭუჭყიანი სარკე ზედმიწევნით ვერ გადმოსცემს არეკლილ გამოსახულებას, ხოლო მიმაძღრით დასუსტებული
ასე ჭუჭყიანი სარკე ზედმიწევნით ვერ გადმოსცემს არეკლილ გამოსახულებას, ხოლო მიმაძღრით დასუსტებული აზროვნება კი იტევს თავის თავში ღვთიურ მეცნიერებას. დიდი ხნის დაუმუშავებელი მიწა ეკალ-ბარდს აღმოაცენებს, გემოთმოყვარის გონება უშვერ ზრახვებს ბადებს. შეუძლებელია სიმყრალეში წააწყდე კეთილსურნელებას, და გემოთმოყვარეში - ჭვრეტის ნელსურნელებას, გემოთმოყვარის თვალი ღრეობებს ეძებს, ხოლო თავშეკავებულისა - ბრძენთა შეკრებას. გემოთმოყვარის სული მოწამეთა ხსენების დღეებს ანგარიშობს, თავშეკავებული კი მათ ცხოვრებას ბაძავს. მხდალი მხედარი ბრძოლის მაუწყებელ საყვირის ხმაზე თრთის, გემოთმოყვარე კი - თავშეკავების შესახებ ქადაგებაზე. გემოთმოყვარე მონოზონი თავისი მუცლის მევალეა და მათრახის ცემით იხდის თავის ყოველდღიურ გადასახადს. მოჩქარე მგზავრი მალე მიაღწევს ქალაქს, თავშეკავებული მონოზონი კი - აუმღვრეველ მდგომარეობას. ზანტი მგზავრი ღამისთევისთვის ღია ცისქვეშ უდაბნოში ჩერდება, მონოზონი გემოთმოყვარეც ვერ მიაღწევს უვნებელობის სადგურს. საკმევლის კმევა კეთილსურნელებით ავსებს ჰაერს, და თავშეკავებულის ლოცვა - ღმრთის საყნოსელს. თუკი ჭამადის გულისთქმას დაემონები, გემოთმოყვარებას ვერაფრით დაიცრობ, რამეთუ გულისთქმა საჭმელისადმი - ცეცხლია, მუდამ ითხოვს საწვავს და მუდამ ბრიალებს. გარკვეული სარწყული ავსებს ჭურჭელს, მუცელი კი, სულაც რომ გასივდეს, არ იტყვის: "საკმარისია!" ხელთა აღპყრობამ გააქცია ამალეკი, ამაღლებული მოღვაწეობა კი ხორციელ ვნებებს იმორჩილებს
|