უსაქმურობის ნაყოფი მოწყინებაა (მიმომწვილველობა), რომელშიც სულიერი ცხოვრების ყველა მასწავლებელი

უსაქმურობის ნაყოფი მოწყინებაა (მიმომწვილველობა), რომელშიც სულიერი ცხოვრების ყველა მასწავლებელი სულისათვის უდიდეს საფრთხეს ხედავს, ადამიანი, რომელზედაც მოწყინება ბატონობს, რაიმე კარგის და დადებითის დანახვის ყოველგვარ შესაძლებლობასაა მოკლებული; მისთვის ყველაფერი უარყოფითისა და პესიმისტურისკენ მიდის. ესაა ჭეშმარიტად ეშმაკის ბატონობა ჩვენზე, იმიტომ რომ ეშმაკი უპირველს ყოვლისა ცრუა. ის ღმერთისა და სამყაროს შესახებ სიცრუეს ეუბნება ადამიანს, ის წყვდიადითა და უარყოფით ავსებს ცხოვრებას. მოწყინება ეს სულის თვითმკვლელობაა იმიტომ, რომ თუკი მოწყინება გაბატონდა ადამიანზე, მას სინათლის დანახვის და მისკენ სწრაფვის ძლა აღარ შესწევს.