წყარო:
სულიერი მდელო [გვ. 71]
განა უმაღლეს კმაყოფილებას არ განვიცდით, როცა შეგვიძლია, უძნელესი ღვაწლი გავწიოთ იმ ადამიანისთვის,
განა უმაღლეს კმაყოფილებას არ განვიცდით, როცა შეგვიძლია, უძნელესი ღვაწლი გავწიოთ იმ ადამიანისთვის, რომელიც გვიყვარს და პატივს ვცემთ?აქედან გამომდინარე, თუ მცირედიდან უდიდესისკენ ავმაღლდებით, ყველაზე სწორი დასკვნა ის იქნება, რომ სიამოვნებით ვიტვირთოთ ქრისტესთვის ჯვარი, ნეტარება ვიპოვოთ თავად ღვაწლში უფრო წინ, ვიდრე მივიღებდეთ ნეტარებას ამ ღვაწლისთვის.
|
|
