შიში და თრთოლვა იპყრობს ჩემს სულს, როცა ვფიქრობ ღვთისმშობლის დიდებაზე. ღარიბია და უძლური ჩემი გული,

შიში და თრთოლვა იპყრობს ჩემს სულს, როცა ვფიქრობ ღვთისმშობლის დიდებაზე. ღარიბია და უძლური ჩემი გული, გონებაც მცირე, მაგრამ სულს უნდა დაწეროს მასზე, თუნდაც რამოდენიმე სიტყვა. ეშინია ჩემს სულს შეხება, მაგრამ სიყვარული აიძულებს არ დაფაროს მადლიერება მისი გულმოწყალების გამო. ღვთისმშობელს არ დაუწერია არც თავისი ფიქრების, არც თავისი სიყვარულის შესახებ ღმერთის მიმართ, არც თავისი სულის ტანჯვაზე ჯვარცმისას. იმიტომ, რომ სულერთია ჩვენ ვერ ჩავწვდებოდით, რამეთუ მისი სიყვარული ღმერთის მიმართ უფრო ძლიერია და მგზნებარე, ვიდრე სიყვარული სერაბიმებისა და ქერუბიმებისა... და ამით განცვიფრებულია მთელი ზეციური ძალები, ანგელოზები და მთავარანგელოზები. თუმცა ცხოვრება ღვთისმშობლისა დაფარულია თითქოს წმიდა დუმილით, მაგრამ უფალმა ჩვენს მართლმადიდებლურ ეკლესიას მისცა ცოდნა იმისა, რომ თავისი სიყვარულით იგი მთელ დედამიწას ფლობს, სულიწმიდაში ხედავს იგი დედამიწის ყველა ხალხებს და თავისი ძის მსგავსად ყველა ეცოდება და ყველას სწყალობს.