უკეთუ წინამძღურისაგან, გინა მღუდელმოძღუარისაგან საქმესა ზედა სამართალსა, ვერ აჰკიდის მის თვინიერ

უკეთუ წინამძღურისაგან, გინა მღუდელმოძღუარისაგან საქმესა ზედა სამართალსა, ვერ აჰკიდის მის თვინიერ მისსავე, რომელმან იგი დასდვა; უკეთუ კულა უჯეროსა საქმესა აურვიდეს და სულისა სავნებელსა და იგი ვერ მორჩილ ექმნას და ამისთვის კრულ იყოს, სულსა თვისსა ავნებს და კრულებაი იგი ცუდი არს. და უკეთუ უცხოსა ვისმე კაცსა, რომელი არა მისი მოწაფე იყოს და არცა რა შესცოდოს და კრულება დასდვას, ესეც უწესო არს და ცუდ და უბრალობელ. და ამის პირისა სხუანი მრავალნი არიან, წერილით ყოველი რაი იგი გაუწყო.