ავტორი:
წმ. იოანე ოქროპირი
თემა: სინანული
სწავლა ჲჱ. თავი კგ. სინანულისათვის.
საყვარელნო! სინანული არის მოქცევა ბოროტისაგან და ქმნა კეთილისა, ვითარცა იტყვის, ვითარმედ: "ჰყავ ნაყოფი ღირსი სინანულისა". რაი არს ესე, ვითარმედ ჰყავთ ნაყოფი ღირსი სინანულისა? რათა წინააღმდგომ ცოდვისა ჩვენისა სათნოება აღვასრულოთ. ესე იგი, უკეთუ მოგიტაცებიეს სხვისა, მიეც შენისა გლახაკთა; უკეთუ სიძვისა შებღალულ ხარ, განეშორე სრულიად გულის-თქმათა; განეყენე მეუღლესაცა შენსა განჩინებულთა დღეთა სინანულისათა; მოიგენ მარხვაი, მოისმენ გულის-სიტყვანი ცოდვისანი გულისაგან შენისა, განიბანენ ბილწებანი იგი ცრემლითა და სულთქმითა; უკეთუ გიგინებიეს და შეურაცხ-გიყოფიეს მოყვასი, პატივ-ეც და კეთილი უყავ. თავს იდევ შეურაცხება და გინება შენცა, და აკურთხევდ მაგინებელთა და ძვირის მეტყველთა შენთა. ესე არს ნაყოფი ღირსი სინანულისა, მოქცევა ბოროტისაგან და ქმნა კეთილისა, რამეთუ არა კმა არს აღმოწვდა ისრის პირისაგან ხოლო ისრის პირისა წყლულებისა მისგან, არამედ წამლისაცა ჯერ არს დადებაი; უკეთუ შვებითა და მთვრალობითა წარგიხდიან გარდასრულნი დღენი შენნი, მოიგე მარხვაი და წყალსა იხმევდე, რათა ვნება იგი მთვრალობისა აღმოფხვრა; უკეთუ თვალითა ვნებულითა მიგიხედავნ განცდად სიკეთესა პირისასა, აღვირ ასხენ თვალთა ყოვლად არა ხედვად ბოროტად დედათა. ესრეთ თუ ყოფდე, იქმნე აღმასრულებელ სიტყვისა მის, ვითარმედ "მოიქეც ბოროტისაგან და ჰქმენ კეთილი". და კვალად "დააცხვრე ენაი შენი ბოროტისაგან და ბაგენი შენნი ნუ იტყვიან ზაკვასა". ესრეთ შეიწირავს ღმერთი სინანულსა შენსა და არა გარე მიიქცევს პირსა მისსა შენგან. ხოლო რაი არიან (მიზეზნი) პირისა მისისა მიმქცეველი ჩვენგან? ესე იგი არს: ამპარტავნება, ზვაობა, ანგაჰარება, მრისხანება, შური, ნაყროვანება და სხვანი მსგავსნი ამათნი. რამეთუ ესე ვითართა მათგან გარე მიიქცევის უფალი და მტერობა ღმრთისა არს ესე ვითარნი საქმენი. აწ უკვე, საყვარელნო, გარე-მიმქცეველნი პირისა მისისა საქმენი ჩვენგან გარე მივაქცივნეთ და სინანულითა შევუვრდეთ უფალსა. და ვევედრებოდეთ ცრემლითა მხურვალითა, რათა მოგვიტევნეს ცოდვანი ჩვენნი და ღირს ვიქმნნეთ განრინებად სატანჯველთა მათ საუკუნეთა, რომელნი ელიან ცოდვილთა უნანელთა, და უფროსად ღირს ვიქმნეთ განწმენდილითა პირითა ხილვად პირსა მას გამოუთქმელსა, და საუკუნეთა კეთილთა მივემთხვივნეთ ყოველნი მადლითა და კაცთ-მოყვარებითა უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესითა, რომლისა თანა მამასა შვენის დიდება სულით წმიდითურთ, აწ, და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამი
|
|
|
