სრულყოფილი და ღვთივსათნო საქმე იმაში მდგომარეობს, რომ ტაძარში შესულმა ადამიანმა წერილი მოისმინოს და მსახურებას ბოლომდე დაესწროს; რამეთუ საპატიო მიზეზის გარეშე მსახურების დამთავრებამდე ტაძრიდან გასვლა არასწორია, რადგან ეს უგულებელყოფაა. ხოლო, თუ ეს აუცილებელია, მაშინ ეს მისატევებელია; მაგრამ ასეთ შემთხვევაშიც ადამიანმა თავი არ უნდა გაიმართლოს, არამედ შენდობა უნდა ითხოვოს ღვთისაგან, და თქვას: „მეუფეო! შემინდე, რომ ვერ აღვასრულე ის, რაც მომეთხოვებოდა“.