უფლის წყალობა.

ერთი ახალგაზრდა იერუსალიმში ყოფნისას ძალზე მოიხიბლა მშვენიერი ქალწულის სილამაზით, რომელსაც მასტრიდია ერქვა. მასტრიდიამ გადაწყვიტა, ამ ყმაწვილის გულში ვნება ჩაეხშო და იქაურობას გაეცალა. მან კალათით ცოტაოდენი საკვები წაიღო და უდაბნოში წავიდა.
    გავიდა ჩვიდმეტი წელი. ერთი ბერი, რომელიც უდაბნოს გავლით მიდიოდა, მასტრიდიას შეხვდა. ქალწულმა არ მოინდომა, მისი აქ ყოფნის მიზეზი გაემხილა და უთხრა, რომ გზა აერია და უდაბნოში შემთხვევით მოხვდა, მაგრამ ბერმა უფლის შეგონებით მიმართა:
    -არა, გზა არ აგრევია, აქ საკუთარი ნებით ხარ მოსული.
    მაშინ მასტრიდიამ ბერს თავისი ცხოვრების შესახებ ყველაფერი უამბო და დაამატა, რომ მას შემდეგ, რაც უდაბნოში მოვიდა, მის კალათში საზრდო არ მოკლებულა