ავტორი:
ეპისკოპოსი ზენონი
თემა:
აღზრდა
მართებულობა მდგომარეობს ზომიერებაში. ამის განცხადების საშუალებას გვაძლევს მოციქული პავლეს სიტყვები,
მართებულობა მდგომარეობს ზომიერებაში. ამის განცხადების საშუალებას გვაძლევს მოციქული პავლეს სიტყვები, როდესაც იგი მიმართავს შვილსა და მშობელს: "დაემორჩილეთ, შვილებო, თქვენს მშობლებს უფალში, ვინაიდან ეს სამართლიანია. პატივი ეცი შენს მამას და დედას - ეს არის პირველი მცნება აღთქმით, რათა მოგეცეს სიკეთე და დღეგრძელი იყო ქვეყანაზე. თქვენ კი, მამებო, ნუ გააღიზიანებთ თქვენს შვილებს, არამედ აღზარდეთ ისინი უფლის მოძღვრებით და დარიგებით" (ეფეს.6,1-4).
ცხადია, ასეთი ურთიერთობები მოზარდში აუცილებლად აღძრავს მის ნება-სურვილსა და უნარს, შედგეს, როგორც სრულფასოვანი საწილი საზოგადოებისა, ასევე სრულუფლებიანი წევრი იმ ოჯახისა, სადაც ის დაიბადა და ცხოვრობს. ყოვლად დაუშვებელია ნებისმიერი სახით მისი დამცირება უფროსების მიერ. ასეთ შემთხვევაში ჩვენ თავად ვქმნით საფუძველს მისთვის, მიიღოს იჯახიდან თავის დაღწევის ან გაქცევის გადაწყვეტილება. იგი ამას აუცილებლად გააკეთებს, როდესაც ხელსაყრელ მდგომარეობას მოიძიებს. სახლიდან გაქცეული კი ოჯახთან არავითარ შემთხვევაში არ იქნება სიყვარულითა და მზრუნველობით დაკავშირებული. აღსაზრდელმა უნდა მიიღოს და გააზრებულად შეითვისოს გარჩევისა და განსხვავების აუცილებლობა, რაც მდგომარეობს სასურველისა თუ არასასურველის მიღებაში. ნიშანდობლივია იმის აღნიშვნაც, რომ მშობლისა და შვილის ურთიერთობაში ძირითადად ჭარბობს უკიდურესობით აღსავსე დამოკიდებულებები, ერთი მხრივ, ფსევდოლიბერალირი მოპყრობა და ძირითად შემთხვევაში რადიკალური შეზღუდვები. ასეთი ურთიერთობები მოსაწონი ფორმა არ არის, რამეთუ ორივე მიმართულება ჩანასახშივე მოკლებულია შედეგს.
ცხადია, ასეთი ურთიერთობები მოზარდში აუცილებლად აღძრავს მის ნება-სურვილსა და უნარს, შედგეს, როგორც სრულფასოვანი საწილი საზოგადოებისა, ასევე სრულუფლებიანი წევრი იმ ოჯახისა, სადაც ის დაიბადა და ცხოვრობს. ყოვლად დაუშვებელია ნებისმიერი სახით მისი დამცირება უფროსების მიერ. ასეთ შემთხვევაში ჩვენ თავად ვქმნით საფუძველს მისთვის, მიიღოს იჯახიდან თავის დაღწევის ან გაქცევის გადაწყვეტილება. იგი ამას აუცილებლად გააკეთებს, როდესაც ხელსაყრელ მდგომარეობას მოიძიებს. სახლიდან გაქცეული კი ოჯახთან არავითარ შემთხვევაში არ იქნება სიყვარულითა და მზრუნველობით დაკავშირებული. აღსაზრდელმა უნდა მიიღოს და გააზრებულად შეითვისოს გარჩევისა და განსხვავების აუცილებლობა, რაც მდგომარეობს სასურველისა თუ არასასურველის მიღებაში. ნიშანდობლივია იმის აღნიშვნაც, რომ მშობლისა და შვილის ურთიერთობაში ძირითადად ჭარბობს უკიდურესობით აღსავსე დამოკიდებულებები, ერთი მხრივ, ფსევდოლიბერალირი მოპყრობა და ძირითად შემთხვევაში რადიკალური შეზღუდვები. ასეთი ურთიერთობები მოსაწონი ფორმა არ არის, რამეთუ ორივე მიმართულება ჩანასახშივე მოკლებულია შედეგს.
|
|
