წყარო:
სათნოებათა სასწავლებელი წმინდა მამათა ცხოვრებიდან (I ნაწილი) [გვ. 116]
აბბა აგათონის სარწმუნოება
აბბა აგათონის სარწმუნოება
აბბა აგათონის შესახებ ამბობდნენ, რომ იგი ძალიან გონიერი იყო. ერთხელ მის გამოსაცდელად უცნობები მივიდნენ და უთხრეს:
-ეს შენა ხარ აგათონი? შენს შესახებ გვსმენია, რომ ამპარტავანი და მემრუშე ხარ.
-კი, ეს მართალია, - მიუგო ამბა აღათონმა.
მათ კვლავ ჰკითხეს:
-აგათონ, ცილისმწამებელი და ამაოდმეტყველიც ხარ?
-ვარ, - თავმდაბლად უპასუხა ღირსმა მამამ.
-აგათონ, მწვალებელიც ხარ?
-არა, მწვალებელი არა ვარ! - მტკიცედ მიუგო წმიდა მამამ.
მაშინ მას ჰკითხეს:
-რატომ გვეთანხმებოდი ყველაფერში, ბოლო ბრალდება კი ვერ აიტანე?
მამა აგათონმა მიუგო:
-ამ ვნებათა აღიარება სასარგებლოა ჩემი სულისთვის, ხოლო მწვალებლად თავის მიჩნევა ღვთისაგან განდგომას ნიშნავს, მე არ მსურს, განვუდგე ჩემს უფალს.
მისმა გამომცდელებმა მოისმინეს ბერის სიტყვები, გაუკვირდათ და თაყვანი სცეს მას.
-ეს შენა ხარ აგათონი? შენს შესახებ გვსმენია, რომ ამპარტავანი და მემრუშე ხარ.
-კი, ეს მართალია, - მიუგო ამბა აღათონმა.
მათ კვლავ ჰკითხეს:
-აგათონ, ცილისმწამებელი და ამაოდმეტყველიც ხარ?
-ვარ, - თავმდაბლად უპასუხა ღირსმა მამამ.
-აგათონ, მწვალებელიც ხარ?
-არა, მწვალებელი არა ვარ! - მტკიცედ მიუგო წმიდა მამამ.
მაშინ მას ჰკითხეს:
-რატომ გვეთანხმებოდი ყველაფერში, ბოლო ბრალდება კი ვერ აიტანე?
მამა აგათონმა მიუგო:
-ამ ვნებათა აღიარება სასარგებლოა ჩემი სულისთვის, ხოლო მწვალებლად თავის მიჩნევა ღვთისაგან განდგომას ნიშნავს, მე არ მსურს, განვუდგე ჩემს უფალს.
მისმა გამომცდელებმა მოისმინეს ბერის სიტყვები, გაუკვირდათ და თაყვანი სცეს მას.
|