მოციქული ბართლომე ძალიან ხშირად უწოდებდა სახარებას ერთდოულად მცირესაც და დიდსაც. მცირეს – მოცულობით და დიდს – შინაარსითა და სწავლების სიმაღლით. წმიდა ამბროსი მედიოლანელის სიტყვით, სახარება ჰგავს მორევს, რომელშიც შეგვიძლია მოვძებნოთ ნიჭთა სისრულე; იგი თითქოსდა სულიერ საიდუმლოებათა ზღვაა, რომელშიც დაცურავს იდუმალი თევზი – იესო ქრისტე, ძე ღვთისა, მაცხოვარი. ნეტარი იერონიმე სახარებას შემოკლებულ ღვთისმეტყველებას უწოდებს, ორიგენე – მთელი წმიდა წერილის დასაწყისს. და თუ მთელი წმიდა წერილი ავგუსტინესთან იწოდება ყველა მეცნიერების ენციკლოპედიად, ბასილი დიდთან – სამჭედლოდ, სადაც იჭედება სულები და სულიერ სათნოებათა ბეღელად, მაშ, რამდენად აღმატებულია მასზე სახარება – ძე ღვთისას სისხლით განახლებული ახალი აღთქმა!