არსებობს კიდევ უხილავი, სულიერი სამყარო, რომელსაც მატერიალისტებიც კი არ უარყოფენ. ეს არის სიყვარული, სიხარული, რომელიც არანაირად არ აიხსნება მატერიალისტური ფილოსოფიით. მაგალითისთვის მოვიყვანოთ სამი პროფესორის დიალოგი. ერთი ამბობს:
    - მე არ მწამს, რომ ადამიანს სული გააჩნია. რამდენი ადამიანი გამიკვეთია და სული არასოდეს მინახავს.
    მეორე შეეკამათა:
    - ასე რომ ვიმსჯელოთ, მაშინ უნდა ვივარაუდოთ, რომ გონებაც არ არსებობს. რამდენჯერ ამიხდია თავის ქალა, მაგრამ ტვინში აზრი და გონება არ დამინახავს.
    მესამემ კი თქვა:
    - რამდენი ოპერაცია გამიკეთებია, გული ნაწილ-ნაწილ გამიჭრია და მე იქ სიყვარული არ მინახავს, მაგრამ ეს გრძნობა ხომ ყველას გამოგვიცდია. ასევეა სულიც. თქვენ თუ ვერ ხედვათ მას, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ის არ არსებობს.