ავტორი:
წმ. იოანე სინელი(კიბისაღმწერელი)
თემა: სიკვდილის ხსოვნა
ზოგირგთი იძიებს და ვერ გაუგია, თუ უფალმა რად არ მოგვცა სიკდილის ჟამის წინასწარ შეტყობის უნარი, თუკი მისი ხსენება ასე სასარგებლოა ჩვენთვის. ამ ადამიანებმა არ იციან, რომ ღმერთი ამასაც სასწაულებრივად - ჩვენი ცხონებისათვის იქმს, რადგან არცერთი მათგანი, ვინც თავისი სიკვდილის ჟამს დიდი ხნით ადრე შეიტყობდა, არ იჩქარებდა ნათლისღებას, არც მონაზვნობას შეუდგებოდა, არამედ თითოეული ადამიანი ცხოვრებას ურჯულოებით განლევდა და მხოლოდ ამ ქვეყნიდან გასვლის ჟამს იღებდა ნათელს ან შეინანებდა (მაგრამ ხანგრძლივი ჩვევის გამო ამ დროს ცოდვა უკვე ადამიანის მეორე ბუნებად გადაიქცეოდა და სრულად გამოუსწორებელი დარჩებოდა).