ავტორი:
წმ. მაქსიმე აღმსარებელი
თემა: განკითხვა
53. განა არ უნდა შეძრწუნდეს, შეშფოფდეს და გაოგნდეს გონება, როცა "მამა ღმერთი არავის ჰსჯის, არამედ მთელი მსჯავრი მისცა ძეს" (იოან.5,22), ძე კი გვეუბნება;"ნუ განიკითხავთ, რათა არა განიკითხნეთ" (მათ.7.1), "ნუ განიკითხავთ და არა განიკითხნეთ" (ლუკ.6.37), მსგავსად ამისა, მოციქული ამბობს "ნაადრევად ნუ განიკითხავთ, ვიდრე არ მოვა უფალი" (1 კორ.4,5), და კიდევ:"რომლითაც სხვას განსჯი, შენსავე თავს განსჯი" (რომ.2,1); მაშინ, გეკითხებით, როცა ეს ასეა, ადამიანები თავს რატომ ანებებენ საკუთარ ცოდვებზე ტირილს, ძე ღმერთს ართმევენ განსჯის უფლებას და თვითონ, თითქოსდა უცოდველნი, სჯიან და ასამართლებენ ერთმანეთს? ცა მრისხანებს ამის გამო და მიწა ირყევა, მათ კი, გრძნობადაკგრგულთ, არ რცხვენიათ ამისა!
|
|
|
