წყარო:
მამობრივი დარიგებანი
მდუმარების, უქმადმეტყველებისა და კადნიერების შესახებ
მდუმარების, უქმადმეტყველებისა და კადნიერების შესახებ
თავი აიძულეთ, რომ მდუმარება დაიცვათ. ესაა ყველა სათნოების მშობელი. დადუმდით, რომ ილოცოთ. მოლაპარაკე ადამიანი განა შეძლებს თავი დააღწიოს უქმადმეტყველებას, რომელიც შობს სულის დამამძიმებელ ბოროტ სიტყვებს? თითოეულ ასეთ სიტყვაზე ადამიანი პასუხს აგებს.
მუშაობის დროს საუბარს მოერიდეთ. მხოლოდ ერთი-ორი მოზომილი სიტყვა თქვით, ისიც, როცა საჭიროა. ხელებმა ხორცისთვის იშრომონ, გონებამ კი ქრისტეს უტკბესი სახელი იმეოროს, რომ უზრუნველვყოთ სულის მოთხოვნილება, რომელსაც წუთითაც არ უნდა ვივიწყებდეთ.
2. შვილო, ჩემზე ნუ დარდობ, არამედ იღვაწე მხურვალედ. იღვაწე მდუმარებით, ლოცვითა და გლოვით და საუკუნო ცხოვრების საფუძველს მიაგნებ. აიძულე თავი. სიხარულსა თუ მწუხარებაში პირი დაიხშე. ეს გამოცდილების ნიშანია და ორივე მდგომარეობაში უსაფრთხოებას შეინარჩუნებ. ლაპარაკით კი საუნჯეს ვერ დაიცავ.
მდუმარება ყველაზე დიდი და ნაყოფიერი სათნოებაა. ღმერთშემოსილმა მამებმა მას უცოდველობა უწოდეს. მდუმარება იგივეა, რაც დაყუდება.
მდუმარების პირველი ღვთაებრივი ნაყოფია გლოვა – ღვთისმიერი მწუხარება – სიხარულნარევი სევდა. შემდგომ მოდის ნათელი გულისსიტყვები, რომლებსაც თან სდევს მაცოცხლებელი ცრემლების წმინდა ნაკადული, ამით სული მეორედ ინათლება და განიწმინდება, ბრწყინავს და ანგელოზებს ემსგავსება.
იესოს შვილო, რა ადგილი მივუჩინო სულიერ ხედვას, რომლის სათავეც მდუმარებაა? აგვეხილება გონების თვალი და თაფლზე უტკბეს იესოს ვიხილავთ! სჯულიერი მდუმარება და ყურადღებიანი გონება ახალ სასწაულებს აღმოაცენებს! შენ ეს იცი.
მაშ, იბრძოლე. მცირედი გაგიმხილე, თავი აიძულე და უფრო მეტს იპოვი. ვლოცულობ შენთვის, როგორც დაგპირდი. ნეტავ მზად თუ ხარ?
3. ბევრს ნუ ილაპარაკებ, შვილო, რადგან მრავლისმეტყველება შენს სულს საღვთო შურს უკარგავს. შეიყვარე მდუმარება – ყველა სათნოების მშობელი. ის სულს ისე შემოზღუდავს, რომ მას ეშმაკის ბოროტება ვეღარ შეეხება.
„უმჯობეს არს გარდამოჭრა სიმაღლისაგან, ვიდრეღა დაცემა ენისაგან“. ენა ყველაზე დიდ ზიანს აყენებს ადამიანს.
4. ვერ ვცხონდებით, თუკი ცხოვრების დღეებს უქმადმეტყველებაში გავატარებთ, ან დაუდევრად ვიცხოვრებთ. ენას და გონებას გაუფრთხილდით, რადგან მათი დაცვა სულს ღვთიური ნათლით აღავსებს. ვინც საკუთარ ენას ლაგამს არ ამოსდებს, მის სულში უწმინდურება დაგროვდება.
5. დადუმდით. მდუმარება ყველაზე დიდი სათნოებაა. თუ გსურთ, რომ თქვენმა ლოცვამ ცრემლისა და მადლის საშუალებით ღვთის წინაშე კადნიერება შეიძინოს, მოერიდეთ უქმ სიტყვებსა და სიცილს.
უფრთხილდით ვნებიან გულისსიტყვებს, რომელთაც წარმოსახვები მოსდევს. გამოჩენისთანავე განდევნეთ ისინი, რადგან მათი შეწყნარება საფრთხეში ჩაგაგდებთ – უბადრუკი სულის სიკვდილს მოგიტანთ.
იესოს ლოცვა დაბეჯითებით, მოშურნეობით, მგზნებარედ, გამუდმებით იმეორეთ. მხოლოდ ასე გაძლიერდებით სულიერად. ნებისმიერი მსხვერპლის ფასად მოერიდეთ უქმ სიტყვებს, რადგან ისინი აუძლურებენ და ბრძოლის უნარს უკარგავენ სულს.
სულიერი სარგებლის მოპოვების დროა და არა ქარაფშუტობის. ვინ მოგვცემს გარანტიას, რომ ძილისგან ისევ გამოვიღვიძებთ? ამიტომ, ვაიძულოთ თავი.
6. როცა ვინმე დუმს, მას ლოცვისა და გონების მოკრების დრო და საშუალება ეძლევა, ხოლო როცა უყურადღებოდ ატარებს საათებს, ლოცვისთვის დრო აღარ რჩება, დაუდევარი საუბრები კი სხვადასხვა ცოდვას შეჰმატებს. ამიტომ უწოდეს წმინდა მამებმა მდუმარებას სათნოებათა მწვერვალი, რადგან მის გარეშე შეუძლებელია ადამიანის სულში რაიმე სხვა სათნოება დამკვიდრდეს.
მაშ ასე, მდუმარება, ლოცვა, მორჩილება. როცა, ღვთის შეწევნით, ამ სათნოებებს შეიძენ, შენი სული ქრისტეს ნათელს შეიცნობს.
7. სიტყვები კეთილგონიერებით წარმოთქვი, ჯერ დაფიქრდი და შემდეგ ილაპარაკე. ენას ნუ მისცემ უფლებას წინ გაგისწროს, სანამ სათქმელს მოიფიქრებდე.
ნუ გათამამდები, შვილო, უკეთურ კადნიერებას ბევრი ბოროტება მოსდევს. გაექეცი მას, როგორც ცეცხლს და შხამიან გველს!
8. მოერიდე კადნიერებას და უჯერო სიტყვებს, რაც ფიტავს ადამიანის სულს; მდუმარება, სიმშვიდე და ლოცვა კი, პირიქით, სულს ზეციური ცვრითა და ტკბილი გლოვით აღავსებს.
მოიძულე უქმადმეტყველება, როგორც ყინვისა და გვალვის მშობელი, რადგან ის თვალში ცრემლს დაგვიშრობს და სულს დაგვიჭკნობს.
9. მოთმინება, სიმდაბლე და სიყვარული იქონიე, შვილო. დაიცავი ენა, რადგან როცა ადამიანს ენა ამარცხებს, ის დაუოკებელ ბოროტებად იქცევა მისთვის, სხვებსაც ჩაითრევს თავის დინებაში და ცოდვის უფსკრულში გადაჩეხს.
ჰო, შვილო, დაიცავი პირი, რომ გულიც წმინდად დაიცვა. სუფთა გულში უფალი მოდის და იქ მკვიდრდება. მაშინ გული ღვთის ტაძრად იქცევა, ანგელოზებს კი უხარიათ იქ დავანება!
ბილწი გულისსიტყვები შერისხე და ლოცვით განდევნე. ლოცვა ცეცხლია, რომელიც წვავს და დევნის ეშმაკებს.
10. გაუფრთხილდი ენას, უფრო კი – შენს გონებას. არ მისცე უფლება ბოროტ აზრებს, რომ საუბარი გაგიბან. ნუ იტყვი ისეთ სიტყვას, რომელმაც, შესაძლოა, შენს ძმას ჭრილობა მიაყენოს.
კეთილსურნელოვანი სიტყვები წარმოთქვი – ნუგეშის, სიმხნევისა და სასოების სიტყვები. ადამიანის სიტყვებიდან მისი შინაგანი ბუნება, შინაგანი კაცი ჩანს.
11. შვილო, რამდენადაც ძალა შეგწევს, იბრძოლე თავის იძულებისთვის. ყველაფერში აიძულე თავი, განსაკუთრებით კი მდუმარებასა და ცრემლიან გლოვაში! როცა გულისხმისყოფით დუმილი ცრემლით განმტკიცდება, მაშინ დაიდება მონაზვნობის საძირკვლის ქვა, რომელზეც მომავალში საიმედო სახლი აიგება. იქ კი სული ნუგეშსა და სიხარულს იპოვის.
თუ მდუმარებას არ ვიმარხავთ, ეს სულის ცუდი მომავლის ნიშანია, რადგან რასაც მოიხვეჭს, მაშინვე განაბნევს. მონაზონი, რომელიც ენას თავისუფლებას აძლევს, ყველაფერში მოუწესრიგებელია. ამიტომ, შვილო, ყოველმხრივ აიძულე თავი, რადგან კარგი დასაწყისი საქებარია, უდები – გასაკიცხი, მისი ბოლო კი სავალალოა.
მდუმარებისას გვეძლევა დრო შინაგანი და ღვთის ნების მაუწყებელი ლოცვისთვის, ნათელი აზროვნებისთვის, რაც გონებასა და გულს გაასხივოსნებს.
მუშაობის დროს საუბარს მოერიდეთ. მხოლოდ ერთი-ორი მოზომილი სიტყვა თქვით, ისიც, როცა საჭიროა. ხელებმა ხორცისთვის იშრომონ, გონებამ კი ქრისტეს უტკბესი სახელი იმეოროს, რომ უზრუნველვყოთ სულის მოთხოვნილება, რომელსაც წუთითაც არ უნდა ვივიწყებდეთ.
2. შვილო, ჩემზე ნუ დარდობ, არამედ იღვაწე მხურვალედ. იღვაწე მდუმარებით, ლოცვითა და გლოვით და საუკუნო ცხოვრების საფუძველს მიაგნებ. აიძულე თავი. სიხარულსა თუ მწუხარებაში პირი დაიხშე. ეს გამოცდილების ნიშანია და ორივე მდგომარეობაში უსაფრთხოებას შეინარჩუნებ. ლაპარაკით კი საუნჯეს ვერ დაიცავ.
მდუმარება ყველაზე დიდი და ნაყოფიერი სათნოებაა. ღმერთშემოსილმა მამებმა მას უცოდველობა უწოდეს. მდუმარება იგივეა, რაც დაყუდება.
მდუმარების პირველი ღვთაებრივი ნაყოფია გლოვა – ღვთისმიერი მწუხარება – სიხარულნარევი სევდა. შემდგომ მოდის ნათელი გულისსიტყვები, რომლებსაც თან სდევს მაცოცხლებელი ცრემლების წმინდა ნაკადული, ამით სული მეორედ ინათლება და განიწმინდება, ბრწყინავს და ანგელოზებს ემსგავსება.
იესოს შვილო, რა ადგილი მივუჩინო სულიერ ხედვას, რომლის სათავეც მდუმარებაა? აგვეხილება გონების თვალი და თაფლზე უტკბეს იესოს ვიხილავთ! სჯულიერი მდუმარება და ყურადღებიანი გონება ახალ სასწაულებს აღმოაცენებს! შენ ეს იცი.
მაშ, იბრძოლე. მცირედი გაგიმხილე, თავი აიძულე და უფრო მეტს იპოვი. ვლოცულობ შენთვის, როგორც დაგპირდი. ნეტავ მზად თუ ხარ?
3. ბევრს ნუ ილაპარაკებ, შვილო, რადგან მრავლისმეტყველება შენს სულს საღვთო შურს უკარგავს. შეიყვარე მდუმარება – ყველა სათნოების მშობელი. ის სულს ისე შემოზღუდავს, რომ მას ეშმაკის ბოროტება ვეღარ შეეხება.
„უმჯობეს არს გარდამოჭრა სიმაღლისაგან, ვიდრეღა დაცემა ენისაგან“. ენა ყველაზე დიდ ზიანს აყენებს ადამიანს.
4. ვერ ვცხონდებით, თუკი ცხოვრების დღეებს უქმადმეტყველებაში გავატარებთ, ან დაუდევრად ვიცხოვრებთ. ენას და გონებას გაუფრთხილდით, რადგან მათი დაცვა სულს ღვთიური ნათლით აღავსებს. ვინც საკუთარ ენას ლაგამს არ ამოსდებს, მის სულში უწმინდურება დაგროვდება.
5. დადუმდით. მდუმარება ყველაზე დიდი სათნოებაა. თუ გსურთ, რომ თქვენმა ლოცვამ ცრემლისა და მადლის საშუალებით ღვთის წინაშე კადნიერება შეიძინოს, მოერიდეთ უქმ სიტყვებსა და სიცილს.
უფრთხილდით ვნებიან გულისსიტყვებს, რომელთაც წარმოსახვები მოსდევს. გამოჩენისთანავე განდევნეთ ისინი, რადგან მათი შეწყნარება საფრთხეში ჩაგაგდებთ – უბადრუკი სულის სიკვდილს მოგიტანთ.
იესოს ლოცვა დაბეჯითებით, მოშურნეობით, მგზნებარედ, გამუდმებით იმეორეთ. მხოლოდ ასე გაძლიერდებით სულიერად. ნებისმიერი მსხვერპლის ფასად მოერიდეთ უქმ სიტყვებს, რადგან ისინი აუძლურებენ და ბრძოლის უნარს უკარგავენ სულს.
სულიერი სარგებლის მოპოვების დროა და არა ქარაფშუტობის. ვინ მოგვცემს გარანტიას, რომ ძილისგან ისევ გამოვიღვიძებთ? ამიტომ, ვაიძულოთ თავი.
6. როცა ვინმე დუმს, მას ლოცვისა და გონების მოკრების დრო და საშუალება ეძლევა, ხოლო როცა უყურადღებოდ ატარებს საათებს, ლოცვისთვის დრო აღარ რჩება, დაუდევარი საუბრები კი სხვადასხვა ცოდვას შეჰმატებს. ამიტომ უწოდეს წმინდა მამებმა მდუმარებას სათნოებათა მწვერვალი, რადგან მის გარეშე შეუძლებელია ადამიანის სულში რაიმე სხვა სათნოება დამკვიდრდეს.
მაშ ასე, მდუმარება, ლოცვა, მორჩილება. როცა, ღვთის შეწევნით, ამ სათნოებებს შეიძენ, შენი სული ქრისტეს ნათელს შეიცნობს.
7. სიტყვები კეთილგონიერებით წარმოთქვი, ჯერ დაფიქრდი და შემდეგ ილაპარაკე. ენას ნუ მისცემ უფლებას წინ გაგისწროს, სანამ სათქმელს მოიფიქრებდე.
ნუ გათამამდები, შვილო, უკეთურ კადნიერებას ბევრი ბოროტება მოსდევს. გაექეცი მას, როგორც ცეცხლს და შხამიან გველს!
8. მოერიდე კადნიერებას და უჯერო სიტყვებს, რაც ფიტავს ადამიანის სულს; მდუმარება, სიმშვიდე და ლოცვა კი, პირიქით, სულს ზეციური ცვრითა და ტკბილი გლოვით აღავსებს.
მოიძულე უქმადმეტყველება, როგორც ყინვისა და გვალვის მშობელი, რადგან ის თვალში ცრემლს დაგვიშრობს და სულს დაგვიჭკნობს.
9. მოთმინება, სიმდაბლე და სიყვარული იქონიე, შვილო. დაიცავი ენა, რადგან როცა ადამიანს ენა ამარცხებს, ის დაუოკებელ ბოროტებად იქცევა მისთვის, სხვებსაც ჩაითრევს თავის დინებაში და ცოდვის უფსკრულში გადაჩეხს.
ჰო, შვილო, დაიცავი პირი, რომ გულიც წმინდად დაიცვა. სუფთა გულში უფალი მოდის და იქ მკვიდრდება. მაშინ გული ღვთის ტაძრად იქცევა, ანგელოზებს კი უხარიათ იქ დავანება!
ბილწი გულისსიტყვები შერისხე და ლოცვით განდევნე. ლოცვა ცეცხლია, რომელიც წვავს და დევნის ეშმაკებს.
10. გაუფრთხილდი ენას, უფრო კი – შენს გონებას. არ მისცე უფლება ბოროტ აზრებს, რომ საუბარი გაგიბან. ნუ იტყვი ისეთ სიტყვას, რომელმაც, შესაძლოა, შენს ძმას ჭრილობა მიაყენოს.
კეთილსურნელოვანი სიტყვები წარმოთქვი – ნუგეშის, სიმხნევისა და სასოების სიტყვები. ადამიანის სიტყვებიდან მისი შინაგანი ბუნება, შინაგანი კაცი ჩანს.
11. შვილო, რამდენადაც ძალა შეგწევს, იბრძოლე თავის იძულებისთვის. ყველაფერში აიძულე თავი, განსაკუთრებით კი მდუმარებასა და ცრემლიან გლოვაში! როცა გულისხმისყოფით დუმილი ცრემლით განმტკიცდება, მაშინ დაიდება მონაზვნობის საძირკვლის ქვა, რომელზეც მომავალში საიმედო სახლი აიგება. იქ კი სული ნუგეშსა და სიხარულს იპოვის.
თუ მდუმარებას არ ვიმარხავთ, ეს სულის ცუდი მომავლის ნიშანია, რადგან რასაც მოიხვეჭს, მაშინვე განაბნევს. მონაზონი, რომელიც ენას თავისუფლებას აძლევს, ყველაფერში მოუწესრიგებელია. ამიტომ, შვილო, ყოველმხრივ აიძულე თავი, რადგან კარგი დასაწყისი საქებარია, უდები – გასაკიცხი, მისი ბოლო კი სავალალოა.
მდუმარებისას გვეძლევა დრო შინაგანი და ღვთის ნების მაუწყებელი ლოცვისთვის, ნათელი აზროვნებისთვის, რაც გონებასა და გულს გაასხივოსნებს.
|
|
