გონებისმიერი, სიტყვიერი და ცხოვრების წესისმიერი ტყუილი

ხანდახან კაცი ეჭვობს, რომ მასზე ცუდი გულისსიტყვები აქვთ, ან ამასა და ამას ამბობენ. ამ ეჭვს, წმინდა მამების მიხედვით, გონებისმიერი ტყუილი ეწოდება. ხოლო სიტყვიერი ტყუილია, როცა იმის ნაცვლად, რომ ვთქვა, მაგალითად, „მაქვს ხუთი დრაქმა“, ვამბობ: „მაქვს ათი“. ცხოვრების წესისმიერი ტყუილი კი ის არის, როცა, მაგალითად, უდებების გამო ლოცვაზე დაგვიანებით მისული, აღიარების ნაცვლად ვამბობ: „დაღლილი ვიყავი, რადგან დღისით ბევრი ვიმუშავე!“