ავტორი:
წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი(ქიქოძე)
თემა: სიცრუე
სიცრუეს მისთვისაც უნდა ვერიდებოდეთ, რომელ ეს ცოდვა არის ერთობ მდაბიო, შემარცხვენელი და გამაფუჭებელი კაცის სინდისისა. სიცრუეს იტყვიან ისრეთნი პირნი, რომელნი არიან გარყვნილნი და ურცხვნი და რომელთა აქვთ ხასიათი მონებრივი, მდაბიო. ცრუ კაცს რომ შეეძლოს კარგად დაფიქრება, მალე მიჰხვდება, რომ იგი თავის თავს უფრო ატყუებს, ვიდრეღა სხვას. მას ჰგონია, რომ მისი მსმენელი ხშირად დაიჯერებს მის სიტყვას და ის კი არ იცის, რომ მას დიდი ხანია არავინ უჯერებს და ყოველი კაცი დასცინის და აძაგებს თავის გულში. თუკი კაცს ცოტაოდენად თავის თავი მიაჩნია, თავის ღირსება ახსოვს, ერთი სიტყვით, თავი მოსწონს, იმან მე მგონია, სიცრუე არაოდეს არ უნდა სთქვას.
|
|
|
