სინანულიცა ძმანო და სინანულიც. არის სინანული საკუთარი ნებით, ე.ი. შეგნებული და არის სინანული

სინანულიცა ძმანო და სინანულიც. არის სინანული საკუთარი ნებით, ე.ი. შეგნებული და არის სინანული უნებლიე, შეუგნებელი. უნებლიე სინანულია, როცა მაგალითად, კაცი მხნეობისას ფეხებს არ ასვენებდა უწესო საქმეებისაგან და შემდეგ, როცა უძლურდება და ფეხები უმძიმდება, ვეღარ ახერხებს ბოროტ საქმეთათვის მოძრაობას; ხელი არ ცხრებოდა შფოთისა და ბრძოლებისაგან და შემდეგ უძლურებაში აღარ ძალუძს მოქმედება მათი; თვალები მისი დავსებული იყო შურისაგან, ახლა კი, როცა სინათლე წაერთვა, ცუდად იცრემლება; ენა მისი ბილწსიტყვაობასა და გინებში იყო დაღლილი, სიბერისას კი ჩიფჩიფით იწყებს მეტყველებას; თვითონ აღარ შეუძლია ადგომა-დაჯდომა და სიარული და რწევითა და ბარბაცით იწყებს რონინს. სად არის ძმანო, აქ სინანული? ეს ხომ იძულებითი მდგომარეობაა სიბერით გამოწვეული და არა შეგნებული სინანული ცოდვებისათვის?
    ამიტომ იჩქარეთ და შეინანეთ საყვარელნო! ნუ გადასდებთ სინანულს მომავლისათვის, რადგან არ ვიცით სიკვდილი როდის მოგვაკლითხავს. მონანიებისათვის ადრე არასოდეს არ არის, დაგვიანებულს კი ვეღარაფრით უშველი.