ვერ წარმომიდგენია, როგორ უნდა ესმოდეთ ჩვენი ლოცვისა წმინდანებს ციდან. და როგორ გგონია, როგორ გვწვდებიან მზის სხივები ყველგან, სადაც არ უნდა ვიყოთ, ისინი აკი მთელს სოფელს ანათებენ, ასეა, ხომ?! წმინდანებიც, სულიერ სამყაროში, იგივეა რაც მზის სხივები ამ სოფლად. ღმერთი, მარადიული, მაცოცხლებელი მზეა, წმინდანები - ამ გონიერი მზის სხივები და როგორც ამ სოფელსა და იქ დამკვიდრებულთ უმზრს უფალი მუდამჟამ, ასევე, წმინდანების თვალმაც არ იქნება, იქით არ გაიხედოს, საითაც დამბადებლის მზერაა მიპყრობილი, ანუ ღვთის ქმნულთა ზედა, მათი საგანძურისაკენ, მათი საქმეებისკენ, წმინდა ადგილებისა და იმ პიროვნებებისაკენ, რომელნიც ერთგულები არიან მათი, - "რამეთუ სადაცა არს საუნჯე თქუენი, მუნცა იყოს გული თქუენი" (მათ.6,21).