ის, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია წირვის დროს მიცვალებულთა მოხსენიება, ჩანს შემდეგი შემთხვევიდან: ერთხელ წმ. თეოდოსი ჩერნიგოველის წმ. ნაწილების შემმოსველი ბერი დაიღალა და იქვე, წმ. ნაწილებთან მიიძინა. უცებ ბერს წმინდანი ეჩვენა, რომელმაც უთხრა: „მადლობელი ვარ შენი, ჩემთვის რომ დაშვრები, მაგრამ გთხოვ, წირვის აღსრულებისას ჩემი მშობლებიც მოიხსენიეო“. „როგორ შეიძლება შენ, ეპისკოპოსის ლოცვას მევედრო, როდესაც თავად წარდგომილხარ ზეციური ტრაპეზის წინაშე და ადამიანებს ღვთის მადლით შეწევნას უგზავნი“? – ჰკითხა მღვდელ–მონაზონმა. „დიახ, ეს მართალია, მაგრამ წირვაზე მსხვერპლშეწირვისას მოხსენიებას იმდენად დიდი ძალა შესწევს, რომ ჩემს ლოცვას აღემატება“ – მიუგო წმ. თეოდოსიმ.