მთელი ჩემი არსების მომცველი ცოდვა განუწყვეტლივ ჩამჩიჩინებს: „ჩამოდი ჯვრიდან!... ჩამოვდივარ იმ იმედით, რომ ????????????უფვროდ ვიპოვი ჭეშმარიტებას და... სულიერ განსაცდელებში ვვარდები – მღელვარებისა და შფოთის ტალღებმა ლამის შთამნთქან. ჯვრიდან ჩამოსული ქრისტეს გარეშე ვიმყოფები, განსაცდელებში ვინ შემეწევა? მაცხოვარს ვევედრები, რომ კვლავ ჯვარზე დამაბრუნოს. რასაც თვითონ ვაკეთებ, იმასვე ვურჩევ ძმებსაც.