ყურადღება ყველაზე ნაკლებად გარეგნულ ღვაწლზე ( მარხვა, მეტანია, მაგარზე წოლა და ა.შ. ) შეაჩერეთ. ეს ძალზე აუცილებელია, მაგრამ მაინც დამხმარეა. შენობა მათი მეშვეობით შენდება. გარეგნული ღვაწლი შენობა არ არის, შენობა გულშია. სწორედ გულზე შეაჩერეთ თქვენი ყურადღება: არ გაღიზიანდეთ, არ დაემდუროთ, არ განიკითხოთ, შეუნდეთ, განდევნეთ უამური აზრები, ცოდვიანი სურვილები და ა.შ. რა სარგებოლობა შეიძლება მოგვიტანოს ღვაწლმა მარხვით, წმინდა წერილის კითხვით და ა.შ, თუკი ვერ ვისწავლით თავმდაბლობას, წყენის მიტევებას, მტრების სიყვარულს, მათზე ლოცვას?