ღმერთი სიმარტივეშია და არავის განარჩევს. ბავშვი რომ ჩაისახება დასაწყისში სამშვინველით ცოცხლობს. შემდეგ უფალი აძლევს დედის მუცელშივე სულიწმიდის მადლს, გონიერ სულს, სიცოცხლე რომ გაგრძელდეს. იმ დროს ბავშვი მუცელში შეინძრევა და ხელს მოარტყამს, მიანიშნებს, აი, მეც მოვედიო. მდიდარსაც და ღარიბსაც ეძლევა სულიწმიდის მადლი. ხოლო ზოგი რომ სიმდიდრეშია და ზოგი სიღარიბეში, ეს ან წინაპრებიდან გადადის, ან მეტი არ ეძლევა, რომ არ დაიღუპონ