ავტორი:
წმ. იოანე ოქროპირი
თემა: ეშმაკი, სიკვდილი
მრავალნი კაცთაგანნი აჩუენებენ სახიერებასა და ღმერთსა არა სთნავს საქმე მათი. და სხუანი ეჩუენებიან კაცთა სულელად და საქმენი მათნი სათნო არიან წინაშე ღმრთისა, და მრავალნი იყვნეს პირველ სახიერ და უკანაისკნელ დაეცნეს და წარწყმდეს. და მრავალნი პირველ იყვნეს ძვირის მოქმედ დღეთა მათთა და უკანაისკნელი მათი იქმნა კეთილ და წმიდა და ღმერთი დაჯერებულ იქმნა მათგან, რამეთუ მეძავი იგი პირველად იყო ეშმაკისაი და უკანაისკნელ იქმნა იგი ღმრთისად. და სოლომონ პირველად იყო ღმრთისაი და შემდგომად ეშმაკისაი, და იუდა პირველად ღმრთისაი იყო და უკანაისკნელ იქმნა იგი ეშმაკისად. ამისთვის, ძმანო ჩემნო, არა ვთქუათ კაცისათვის ნეტარებაი ვიდრე სიკუდილადმდე, და არა უდებ ვიქმნეთ სულთა ჩუენთა ცხორებისათვის ვიდრე განსლვად ჩვენდამდე ამიერ სოფლით. რამეთუ ჰრქუა ღმერთმან ეზეკიელ წინასწარმეტყველსა, ვითარმედ: რომელსაცა ვპოო კაცი დღესა განსლვისა მისისასა ამიერ სოფლით, კეთილსა გინა ბოროტსა, მითცა განვიკითხო. რამეთუ მრავალნი კაცთაგანნი იზმნიან ხმასა მფრინველთასა. ვაი არს მზმნელთა, რამეთუ არნ ოდესმე პირუტყვი შუენიერი, იხილის ეშმაკმან, გინა ხენი, დასცის მას თუალი კაცისაი და მოკუდის, და თქვიან, ვითარმედ: მან კაცმან თუალითა მოკლა იგი. რამეთუ ბოროტი იგი ეშმაკისაგან არნ და ყვნის კაცნი მიზეზად თუალსა კაცისასა. და ოდეს იხილნის ეშმაკმან კაცნი მზმნელად და მგმობელად ღმრთისა, მაშინ დააჯერის მათ და ათქუმიის ესევითარი და მსგავსი ამისი მრავალი
|
|
|
