ჩვენს ეპოქაში ადამიანების უმრავლესობა უსულოდაა აღზრდილი და უდიდესი ერული სისწრაფით მიექანებიან.

ჩვენს ეპოქაში ადამიანების უმრავლესობა უსულოდაა აღზრდილი და „უდიდესი ერული სისწრაფით მიექანებიან. მაგრამ, რამდენადაც მათ არა აქვთ შიში ღმრთისა, ხოლო არს „დასაბამი სიბრძნისა შიში უფლისა“, ამდენად მათ არ აქვთ მუხრუჭი და ამგვარი სისწრაფით, დაუმუხრუჭებლად სრბოლას ისინი უფსკრულში დაასრულებენ ხოლმე. ადამიანები მეტად აღგზნებულნი არიან სირთულეების გამო და უმეტესწილად გამოთაყვანებამდე არიან მისულნი. მათ საკუთარი ორიენტირი დაკარგეს და თანდათანობით იქამდე მიდიან, რომ თავსაც კი ვერ აკონტროლებენ. თუკი თვით ისინიც კი, ვინც წმიდა მთაზე მოდიან, ასე გახელებული და დაბნეულნი არიან, როგორებიღა უნდა იყვნენ ისინი, ვინც შორსაა ეკლესიისაგან და ღვთისაგან.