იოსებ ათონელი (ისიხასტი)

მარად იღვიძებდით, რათა გონება დაიცვათ, რამეთუ უკვდავი სულის სიცოცხლეცა და სიკვდილიც გულმოდგინებასა

მარად იღვიძებდით, რათა გონება დაიცვათ, რამეთუ უკვდავი სულის სიცოცხლეცა და სიკვდილიც გულმოდგინებასა და უდებებაზეა დამოკიდებული. ყველაფერი გონების წარმოსახვითი ნაწილიდან იწყება. არ არსებობს ისეთი ცოდვა ან სათნოება, რომ მისი ამოსავალი არ იყოს გონების წარმოსახვითი ნაწილი. მაშასადამე, გადარჩენის წმიდა მიზანი ამ გონიერი საწყისის კეთილად დაცვით მიიღწევა.
    სულიერი სიფხიზლის მთავარი მნიშვნელობა ვნებიანი წარმოსახვებისაგან გონების სუფთად დაცვასა და ეშმაკის ყოველი თავდასხმისას იესოს სახელითა და სიტყვებით შებრძოლებაში მდგომარეობს.
    სიფხიზლის გარეშე სულისა და ხორცის განწმენდა ვერ მიიღწევა, უამისოდ კი გონებითა და გულისხმიერი გრძნობით ღმერთის ხილვა შეუძლებელია.
 
0