ვნებებით შეპყრობილი გონებისათვის შეუძლებელია ღმერთთან მიახლოება და შეერთება. ამიტომ სანამ იგი

ვნებებით შეპყრობილი გონებისათვის შეუძლებელია ღმერთთან მიახლოება და შეერთება. ამიტომ სანამ იგი ვნებებსაა დაქვემდებარებული, ღმერთის წყალობასაც ვერაფრით ვერ ეღირსება, თუნდაც დღემუდამ ლოცულობდეს. ხოლო თუ შესძლებს და განიშორებს ვნებით აღსავსე ფიქრებსა და სურვილებს გულშემუსვრილი დაიწყებს ტირილსა და სინანულს, რომელშიც თავის დასამდაბლებლად დიდხანს დაჰყოფს, ბოლოს მაინც მიაღწევს იმას, რომ ღმერთისაკენ მიაქციოს საკუთარი სულის ნებელობითი ძალა.