ღირსი აკაკი მორჩილი - ჭაბუკი... წრფელი ბუნებითა და ბრძენი გონებითა ასიის ერთ-ერთ მონასტერში მოღვაწე
ღირსი აკაკი სინელი
ხსენება 29 ნოემბერს (ახალი სტილით: 12 დეკემბერს)
აკაკიმ ცხრა წელი დაჰყო უწყალო ბერთან და მიიცვალა. "დამარხეს იგი სამარხოსა მამათასა". დასაფლავებიდან ხუთი დღის შემდეგ აკაკის მრისხანე მოძღვარი იმავე მონასტერში დაყუდებულ ერთ წმიდა მამასთან მივიდა და მწუხარებით ამცნო სულიერი შვილის გარდაცვალება. პასუხად მიიღო: "გრწმენინ, ბერო, არა მრწამს, თუმცა მომკვდარ იყო იგი". მაშინ აკაკის მოძღვარმა ახალ საფლავთან მიიყვანა ბერი. წმიდა მამამ სოფლიდან გასულს ჩასძახა: "ძმაო აკაკი, მოკვდი?" ნეტარმა კი სიკვდილის შემდგომაც მორჩილება გამოიჩინა - საფლავიდან გაისმა: "ვითარ შესაძლებელ არს, მამაო, სიკვდილი მორჩილისა". ეს რომ ესმა, მწარე სინანულმა შეიპყრო მორჩილი ბერის სულიერი მამა და "დავარდა პირსა ზედა თვისსა დიდითა ტირილითა". ამის შემდეგ იგი აკაკის სამარესთან დამკვიდრდა და ყველა მნახველს სიმდაბლით ეუბნებოდა: "კაცის კვლა მიქმნიეს".
ეს გადმოცემა თავის "სათნოებათა კიბეში" მოთმინებისა და მორჩილების მაგალითად მოიყვანა ღირსმა იოანე კიბისაღმწერელმა (ხს. 30 მარტს).