გახსოვდეს, რომ ჩვენი ბუნება მოკვდავია და სული ხორცს მოულოდნელად ეყრება. რა ამაო, ხანმოკლე და გაურკვეველია ცხოვრება! და მას სხვა, სრულიად განსხვავებული, დაუსრულებელი ცხოვრება ენაცვლება!
ოჰ, როგორი სიფრთხილე გვმართებს ყველაფერში, რადგან ჩვენი მტერი მყვირალი ლომივით დაძრწის, რომ მთელი მსოფლიო შთანთქას! ღმერთო, ღმერთო ჩემო! აღდეგ, რატომ გძინავს, იხილეთ სრულად
ნეტარ არიან, რომელთაც სულის თვალი ახელილი აქვთ და დიდი მოგზაურობისთვის საგზალს იმზადებენ.
მნიშვნელოვანი არ არის, თუ ვინმე სააქაო ცხოვრებას დაკარგავს: ერთ დღეს მაინც მოვკვდებით. მნიშვნელობა იმას აქვს, რომ უკვდავი, უსასრულო ცხოვრება არ დავკარგოთ. რა საშინელი რამაა დაუსრულებელი ცხოვრება ჯოჯოხეთში! ღმერთო ჩემო, ყველა გვიხს... იხილეთ სრულად
გონებით მისწვდი ქრისტეს საშინელ სამსჯავროს. რას ვუპასუხებთ სამსჯავროზე, როცა ჩვენი საქმეები განისჯება? რა საშინელია ჟამი, როცა შიშით აღვსილი სული განაჩენს ელის – სად წავა საუკუნოდ დასამკვიდრებლად! სიტყვა „მარადისობა“ შემზარავია! ი... იხილეთ სრულად
მარადისობა დიდი საიდუმლოა! ეჰ, როგორ გვაცდუნებს ეს სოფელი, ხორცი, ეშმაკი, გულმავიწყებს გვხდის და მოულოდნელად გაისმის ხმა: „აჰა ესერა სიძე მოვალს!“ უკანასკნელი ამოსუნთქვისას, როცა გამათრახებულია სინდისი და ძახილის თავი აღარ აქვს, რ... იხილეთ სრულად
მეუფე იესო ქრისტე, ვისაც სწამდა და ვინც შეუდგა მას, ასე ამხნევებდა: „რა სარგებელია კაცისთვის, თუ ყველა ამქვეყნიურ სიკეთეს შეიძენს და ამის გამო თავის უკვდავ სულს დააზარალებს?“ (მათ. 16, 26) ეს სოფელი და მისი სიამენი წარმავალია, ხოლ... იხილეთ სრულად
ღმერთს განცხრომა მარადიული ცხოვრებისთვის აქვს შემონახული, რადგან ჩვენი სული, როგორც ღმერთი, უკვდავია. შეუძლებელია ამქვეყნიური სიხარულის შედარება ღვთის წმინდა და უბიწო სიხარულთან.
დრო გადის, წლები მიქრიან და მარადისობას სულ უფრო ვუახლოვდებით. ვხედავთ ამას, მაგრამ გონებრივი უმოქმედობა გვბოჭავს, სანამ ჯოჯოხეთში არ აღმოვჩნდებით, პირველად კი მე!
როდესაც მორწმუნე ადამიანი რეალურად შეხედავს ცხოვრებას, თავის გარემომცველ სამყაროს, მიდის დასკვნამდე, რომ მიწიერი ჩვენი ცხოვრება - ეს არის მხოლოდ ნაწილი რაღაც დიდისა, განუსაზღვრელისა, ეს არის მხოლოდ მომზადება მარადიული და უკვდავი ც... იხილეთ სრულად
