ამსოფლიური თვალსაზრისით, ბედნიერების ყველაზე სრულქმნილი განმარტება ასეთია: ბედნიერება არის ბედნიერებისკენ სწრაფვის პროცესი. როგორც კი ამ მიზანს მიაღწევთ, იგი წამსვე წარსულს ბარდება და ხიბლს კარგავს.
ბედნიერი არიან ისინი, ვინც მიეახლა საღმრთო ნათელს, შევიდა მასში, შეუერთდა მას და თავადაც სინათლედ იქცა, რადგან მათ სრულად შემოიძარცვეს ცოდვით შებილწული სამოსი და უკვე აღარ მოუწევთ ცხარე ცრემლებით ტირილი.
მიწიერი ბედნიერება მიწიერი სიკეთეების მოპოვებაში კი არ გამოიხატება, არამედ - სულის სიმშვიდესა და კმაყოფილებაში, რომელიც უმეტესწილად მიუღწეველია იმ ადამიანთათვის, რომლებიც მიწიერი მადლით არიან აღვსილნი.
თავმდაბლობა ყოველთვის ღვთისმოსავთ ახლავს თან: თუ მათ უბედურება შეემთხვევათ, ამბობენ: ასეც უნდა ყოფილიყო" ანდა: "ჩემი ცოდვების გამო ესეც ცოტაა"; თუ ბედნიერება ეწვევათ - ისინი აღიარებენ, რომ ამის ღირსნი არ არიან.
ფუტკარი თაფლს არ აკეთებს, ვიდრე ყვავილებზე მოსვენებით ზის. ადამიანიც, ვიდრე მოსვენებულ მდგომარეობაში, სიამოვნებასა და ბედნიერებაში იმყოფება, არ გამოაჩენს თავის თავში რწმენის, სიყვარულისა და ლოცვის ნაყოფს.
ღმერთს წვალებისთვის კი არ შეუქმნია კაცი, არამედ ბედნიერებისა და სიხარულისათვის. ჭეშმარიტი ბედნიერება ადამიანს შემთხვევით და უმოზეზოდ არ მიენიჭება. იგი თითქმის ყოველთვის დიდი შრომისა და მოღვაწეობის შედეგია
უნდა ვეცადოთ, ყოველი დღე განვვლოთ ისე, თითქოს იგი იყოს უკანასკნელი. მაშინ ბოროტი ვერ გვძლევს. მაშინ ცდუნებანი ადვილად ვერ დაგვიმონებენ, მაშინ უფრო მეტს ვიფიქრებთ ჭეშმარიტ ბედნიერებაზე, მარადიულ ღირებულებებზე.
ბოროტებას შესაბამისი ბოროტი შედეგი მოჰყვება. ცოდვის შედეგია ღვთისგან განდგომა, სიყვარულის, მშვიდობისა და ბედნიერების დაკარგვა, სულიერი სიღატაკე, სიკვდილი... "ცოდვაჲ სოფლად შემოჴდა და ცოდვისა ძლით სიკუდილი" (რომ. 5, 12).
ღმერთი მისთვის უნდა გვიყვარდეს, რომელ ბუნება ჩვენი ღვთის სიყვარულითა შეიქმნება უმჯობეს და უმაღლეს. ღვთის სიყვარული განსწმედს გულსა კაცისასა, განანათლებს გონებასა მისსა. განამტკიცებს სულსა მისსა, გააბედნიერებს მას.
ჩვეულებრივ ვამჯობინებთ სიმდიდრის ბედნიერ შუამდგომლობას, რომელიც, ამასთან, კაცთა მოდგმის თითქმის ყველა უბედურების სათავეა, ხოლო მათთვის, ვინც ამ სიმდიდრის მფლობელია, სრულებით არ არის იგი ჭეშმარიტი ბედნიერების სათავე.
