
6. ვინც მეუფეს პატივს სცემს, ნაბრძანებს ასრულებს, ცთომილი ან ურჩი კი მოსაწევარს დაითმენს როგორც თავისეულს (თავისი ცთომილი საქმეების შედეგს, დამსახურებულს).
6. ვინც მეუფეს პატივს სცემს, ნაბრძანებს ასრულებს, ცთომილი ან ურჩი კი მოსაწევარს დაითმენს როგორც თავისეულს (თავისი ცთომილი საქმეების შედეგს, დამსახურებულს).
ნუ გასცემ პასუხს ადამიანს კითხვაზე, ეს ქვეყანა უსასრულოა თუ არა. თუ ქვეყანას ბორცვიდან გადმოხედავ, მართლაც აქვს დასასრული, სხვა სიმაღლიდან კი ბოლო არ უჩანს.
იღუმენიობა მარტო ხარისხი კი არ არის, დასამდაბლებელიცაა. ზოგს საცხოვნებლად მიეცემა, ზოგსაც წარსაწყმენდელად. თუ იღუმენია სიმდაბლისაკენ მიდის - საცხოვნებელია
ოდეს დაბლობზე დგახარ, მწვერვალისკენ ნუ გაგირბის მზერა, ხოლო მწვერვალზე ასული ქვემოთ ნუ გადმოიხედავ, რომ ფეხი არ დაგისხლტეს და მთაც გვერდზე არ დაგრჩესს და ბარიც.
ჯერ ღმერთია მკურნალი, მერე ექიმი. მუშაკი ღირსია სასყიდლისა. რომელი არა ჰმადლობენ ექიმსა, არა ჰმადლობენ უფალსა. ექიმის ხელი და გონება ღვთისათვის სათნო საქმეს აკეთებს
ჩვენი ხვედრის სხვადასხვაგვარობის სრულყოფილ ახსნას იმქვეყნად ვპოვებთ. იქ ყველა დაინახავს, რომ ყველაფერი კარგად იყო მოწყობილი, აქ კი ჩვენ ჯერ კიდევ სიბნელეში ვცხოვრობთ
94. როცა რაიმე იწერება, იწერება ან საკუთარი თავის სამახსოვროდ, ან სხვათა სასარგებლოდ, ან ამ ორივე მიზნისათვის ერთად, ან ვინმეს საზიანოდ, ან საჩვენებლად, ან საჭიროების გამო.
როგორ იქნება დამშვიდებული სული ადამიანისა, როცა განსაცდელშია მოყვასი? თუ კაცს სახლში ავადმყოფი ჰყავს ოჯახის წევრი და მომვლელი თვითონ არის, რა აზრი აქვს წირვაზე წასვლას?
თუ ვისმეს ხედავ, ანუ იცნობ ღვთის მოშიშს, მართალს, ღვთის სასუფეველის მეძიებელს, იმას დაუახლოვდი, მაგრამ ნუ დაემონები, არამედ ბაძევდი მას; ხოლო მონა იყავ ერთისა მხოლოდ ღვთისა.
ადამიანი ბუნებით კეთილი და თვინიერია, ამსოფლიური სული კი მის გაღიზიანებას იწვევს. ამ სულმა ცხვრები მგლებად აქცია, სული, რომელიც უფლისაგან გამოვალს, მგლებს ცხვრებად აქცევს.