იხვეჭს არა ჭკვიანი, კეთილშობილი, მჭევრმეტყველი ან მდიდარი, არამედ ის, ვისაც შეურაცხყოფენ ის კი სულგრძელებს; ვისაც წყენას აყენებენ, ის კი პატიობს; ვისაც ცილს წამებენ, ის კი ითმენს; ის, ვინც ღრუბელივით ხდება, და განწმენდს, რასაც ისმენს და რასაც ამბობენ - რაც არ უნდა იყოს. ის განიწმინდება და ნათლდება სხვათა უმეტესად. მაღალ საზომს აღწევს. ტკბება საიდუმლოებათა ჭვრეტით. და ბოლოს, ჯერ კიდევ ამ სოფლად მყოფი, სამოთხეშია.და როცა მოვა ჟამი სიკვდილისა, როგორ...

link

link

569. ერთხელ ისე მოხდა, რომ იმავე ბერმა აბბას რაღაც საქმე დაუდგინა. აბბას კი, მცირედი მანძილის გავლის შემდეგ, ნათქვამი დაავიწყდა; როდესაც კვლავ მივიდა მასთან, ბერმა, სანამ გაისტუმრებდა, უთხრა: „თუ გაიხსენებ, გააკეთე ის, რაც გითხარი“. დავიწყების გამო შეწუხებულმა აბბამ შენდობა ითხოვა ბერისაგან; მაგრამ როცა წავიდა, ისევ დაავიწყდა. რამდენიმე დღის შემდეგ, კვლავ მივიდა ბერთან, და ისევე, როგორც ადრე, წასვლისას, ბერმა მშვიდად შეახსენა საქმის შესახებ. როდე...

link

აწ გამოვიძიოთ და ვიხილოთ, თუ რავდენი სარგებელი აქუს მოთმინებასა. და არა ხოლო თუ ერთსა საქმესა ზედა ოდენ სახმარ არს იგი, არამედ ფრიად მრავალსა: მოთმინე მხიარულ არს ჭირთა მოწევნასა, და გამოიცადის იგი განსაცდელთა შემთხუევასა, და განმზადებულ არნ იგი ყოველთა მორჩილებად; მოთმინე განშუენდის სულგრძელებითა და სავსე არნ სიყუარულითა და მავნებელთა ჰლოცავნ; დუმილსა იმარხავნ და წიგნის კითხვასა სურვიელ არნ; მარხვასა მოსწრაფე და ლოცვასა გულმოდგინე, ხელთ საქმარსა...

link

link

პავლე მოციქული სულგრძელებისკენ მოგვიწოდებს, ოღონდ არა უბრალოდ მოთმინებისაკენ, არამედ ჭეშმარიტად სულგრძელებისაკენ, რადგან მთელი ჩვენი ცხოვრება გამოცდას წარმოადგენს. ადამიანი, რომელსაც სულგრძელება აქვს, ყოველგვარ ტანჯვას დაითმენს. ბრძენი მეფე სოლომონი წერს: სულგრძელი კაცი დიდ არს გონებითა, ხოლო სულმოკლე ძლიერად უგუნურ (იგავ. 14,28). ყოველგვარი უსიამოვნება, რომელიც კი სულგრძელ ადამიანს ატყდება თავს, სწრაფად ქრება. ის, ვინც სულგრძელია, სიმშვიდეს ყოვე...

link

ვაებისა მიცემად ღირს არს საწყალობელი იგი კაცი, რომესა არა აქუს მოთმინებაი, რამეთუ წერილ არს: ვაი მათდა, რომელთა არა აქუს მოთმინებაი, ვითარცა ფურცელი ქარისაგან მიმოიტაცებინ, ამან არცა ჭირი თავს იდვის და არცა გინებაი დაითმინის. რომელსა არა აქუს მოთმინებაი, არაოდეს წარემართის საქმე მისი, არამედ არნ იგი შფოთის მოყუარე და მოყუსისა განსუენებასა მოძულე, ლოცვასა დახსნილ და მარხვასა მოწყინე, ღამის თევასა მცონარ და ცუდის მმეტყუელებასა მოსწრაფე, წიგნის კითხ...

link

link

link

link