კარგა დიდ ხანს, ახალგაზრდობაში, არ მესმოდა, რა აუცილებელი იყო სულის განმტკიცება სული წმიდით. ყოვლადმოწყალემ გამაგებინა ამის მნიშვნელობა. დიახ, იგი ნამდვილად საჭიროა ჩვენი ყოფიერების ყოველ წამს, როგორც სუნთქვაა აუცილებელი ლოცვისას და საერთოდ, მთელი ჩვენი ცხოვრების გზაზე. სული წმიდის შემწეობის გარეშე სული მუდმივად ცოდვისკენ იხრება და ეს მის სიკვდილს უდრის. ითენთება, ეშვება, ძალა ერთმევა გულში დაბუდებული ბოროტებისაგან და უხმარი ხდება სიკეთისათვის. ს...
გვამის არაბუნებრივი ბატონობა სხეულზე, სხვათაშორის, იმაშიც გამოიხატება, რომ სული თითქოს ჩამარხულივითაა სხეულში, ეს განსაკუთრებით მაშინ ჩანს, როცა საქმე ღვთისმსახურებაზე მიდგება ხოლმე, როცა ადამიანი მხოლოდ ბაგეებით, მოჩვენებითად მიეახლება ღმერთს და არა გულითა და სულით, ანუ მართლა არ იხრის ქედს მის წინაშე და რაა დასამალი, ხშირად ისე ვირჯებით, თითქოს სული არც კი გაგვაჩნდეს. გახრწნის უმაღლეს ხარისხს ადამიანი მაშინ აღწევს, როცა მისგან რჩება მხოლოდ და მ...
სულით და ჭეშმარიტებით მოუდრიკეთ ქედი ღმერთს. გულწრფელი ხარ? როცა ამბობ: წმინდა იყავნ სახელი შენი. ნამდვილად გსურთ? ღვთის სახელი გაბრწყინდეს სხვებისა და შენი კეთილი საქმეებით? იძახი მოვედინ სუფევა შენი და გსურს კი, ნამდვილად ღვთის სუფევა, გინდა კი, ჭურჭელი იყო სული წმინდისა და არა საცავი ცოდვისა? ამბობ: იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედაო, მაგრამ, უფრო საკუთარ ნებას ხომ არ ეძებ ვიდრე ღვთისას? ხო, კი, ევედრები: პური ჩვენი არს...
რწმენა იმისა, რომ ღმერთი არსებობს, მჭიდროდაა დაკავშირებული საკუთარი სულის არსებობასთან, რადგანაც ერთიცა და მეორეც სულიერი სამყაროს შემადგენელი ნაწილებია.
ღვთისმოსავისათვის გამჩენის არსებობა ისეთივე ნათელია, როგორც საკუთარი ყოფიერება. ნებისმიერი აზრი, კეთილი თუ მრუდე, სურვილი იქნება ეს თუ განზრახვა, სიტყვა თუ საქმე, შესაბამის - სიმშვიდეს ან ღელვას, სიხარულს ან წუხულს იწვევს გულში და ეს კი გახლავთ შედეგი ღვთის (ყველა სულისა და ქმნილების ბატონის) ზ...
ნუ დაემორჩილები მოყვასის მიმართ გულის პირქუშ, ბოროტ განწყობილებას, არამედ ჯანსაღი აზროვნების შუქზე სძლიე და ამოძირკვე იგი რწმენის ძალით და იქნები კეთლშობილი, „რამეთუ მე უმანკოებითა ჩემითა ვიდოდე“. ასეთი განწყობილებანი ხშირად ჩნდებიან გულის სიღრმეში. ვინც ვერ ისწავლა მათი ძლევა, ხშირად პირქუშია, ამძიმებს საკუთარ თავსაც და სხვებსაც. როცა ისინი მოდიან, აიძულე თავი, მოიხმე სულიერი განწყობილება, მსუბუქი, უბოროტო იუმორი და განქარდებიან, როგორც კვამლი.
ჩვენს გულზე მოქმედებს ორი ურთიერთსაწინააღმდეგო ძალა, რომელთაგან ერთი სულ იმის ცდაშია, მზაკრულად შემოძვრეს გულში და მოწამლოს იგი; მეორე კი სრულიად უმანკოა ყველანაირ უმსგავსოებას, გულის ოდნავ უსუფთავობასაც ვერ უჩერდება, თუ ჩვენთანაა მშვიდობით გვავსებს, გვატკბობს, გვაცოცხლებს, ახარებს გულს. ჩვენშივე მოქმედი ეს ორი ძალაც უკვე ნათელს ხდის, რომ არსებობს ეშმაკი, კაცის მკვლელი და არსებობს ქრისტე, ცხოვრებისმომცემელი, მაცხოვარი. ერთი სიბნელეა, სიკვდილია, ...
მღვდლის ან მღვდელმთავრის მიერ ჯვრის გადასახვა გამოხატავს უფლის კურთხევას და წყალობას ადამიანების მიმართ. რა დიდებული და ძვირფასი ჩვეულებაა. ნეტარია, ვინც ამ კურთხევას რწმენით იღებს. ამ კურთხევის გაცემისას რაოდენი ყურადღება მართებს ღვთის მსახურს.
ცადეთ, ერთი დღე მაინც გაატაროთ ღვთის მცნებების აღსრულებაში და დაინახავთ, გული იგრძნობს, რა კარგია ღვთის ნების მიყოლა (უფლის ნება კი ჩვენი სიცოცხლეა, ნეტარებაა მარადიული). შეიყვარეთ უფალი მთელი გულით, თუნდაც ისე, როგორც საკუთარი მშობლები და კეთილისმყოფელები გიყვართ, რამდენადაც შეძლოთ, დააფასეთ გამჩენის სიყვარული, მისი ქველმოქმედება, მოუხმეთ კეთილგონიერებას, გაახსენეთ გულს ყველაფერი: როგორ მოგანიჭათ არსებობა, ყველანაირი სიკეთე, რა უსასრულოდ ითმენს ...
ჩვენ იმიტომ ძალგვიძს აზროვნება, რომ აზრს არ გააჩნია ზღვარი, იმიტომ ვსუნთქვთ ასე თავისუფლად, რომ ჰაერის სივრცე არაა შემოფარგლული. სწორედ ესაა მიზეზი, რომ ყველა რიგიანი და ნათელი აზრი, ნებისმიერ საგანთან დაკავშირებული, შთაგონებადაა მიჩნეული. ჩვენი აზრის დინებაც, გნებავთ სვლა თქვით, სწორედ რომ მოაზროვნე, ზღვარდაუდებელი სულის არსებობითაა განპირობებული. და რას ამბობს მოციქული? "არა თუ თავით თვისით შემზლებელ ვართ შერაცხვად რასმე, რეცათუ ჩუენგან, არამედ...