გულითადი ლოცვისათვის თავს ნუ დაიშურებ, თუნდაც მთელი დღე შრომაში გქონდეს გალეული. ნუ მოეშვები და გულიდან ელაპარაკე ღმერთს, გული ღვთისაა.თუ მოეჭიდე ტვირთსაო, ნუღარ ჩივიხარ ჭირსაო, "არავინ დასდვის ხელი სახნველსა, და ჰხედავნ იგი გარეუკინ" (ლუკ.9,62). და თუ მაინც მოეშვი ლოცვისას, მოუძლურდი და არ ილოცე გულით, ვერ დაიძინებ (თუ ღამისთევის ლოცვისას მოხდა ეს), სანამ ტირილით არ გამოისყიდი შენს ცოდვას ღვთის წინაშე. თუმცა ასეთი რამ მხოლოდ სრულყოფილებს ემართებ...

link

ჩვენს წინააღმდეგ გაბოროტებული ადამიანი – სნეული ადამიანია. მას გულზე სალბუნი – სიყვარული უნდა დავადოთ; უნდა მოვეფეროთ მას, ალერსითა და სიყვარულით გავესაუბროთ. და თუკი მასში გამძვინვარებული, ღრმად ფესვგამდგარი გაბოროტება არ არის ჩვენს წინააღმდეგ, არამედ მხოლოდ დროებითი აფეთქებაა, – თქვენ თვითონვე ნახავთ, თუ როგორ დადნება მისი გული და გაბოროტება ჩვენი ალერსისა და სიყვარულის სითბოსაგან, როგორ დაამარცხებს მას სიკეთე.

link

არა, როგორც გინდათ, ისე თქვით, ადამიანი კი ხანდახან უაღრესად გაღიზიანებული და ბოროტია, თავის თავად კი არა, არამედ ეშმაკის გულმოდგინე "შემწეობით". დააკვირდით თუნდაც საკუთარ თავს, ან გნებავს სხვას, როცა ან თქვვენ, ან ვიღაც გაღიზიანებული და გაბოროტებულია, როგორ გინდათ, გაანადგუროთ ის თქვენი არაკეთილმოსურნე; და მერე, ეს რომ გადაივლის (ხშირად უეცრადაც კი, მფარველი ანგელოზის შემწეობით), დააკვირდით როგორი მშვიდი, კეთილი და მოკრძალებული ბუნებისა ხდებით გ...

link

"რამეთუ ზრახვაი იგი ხორცთაი სიკუდილ არს, ხოლო ზრახვაი იგი სულისაი ცხოვრება არს და მშვიდობა" (რომ.8,6)ვინ იქნება, არ დაეთანხმოს მოციქულის ამ სიტყვებს? ხორცის ამაოდბრძნობა ნამდვილი სიკვდილია. მოდი, დაგვენახე, შურიანო, ვერცხლისა და გემოთმოყვარევ, ამაო, ამპარტავანო და საკუთარი თავის სიყვარულით შეპყრობილო კაცო, მოდი, შეგვახედე შენს თავს, შეგვახედე შენს ცხოვრებასა და საქციელს! თუ გსურს, შენი გულისთქმებიც გაგვხსენი და შენ იქნები სწორედ ცოცხალი მაგალითი ...

link

იმად, რომ მცირედი მოდუნებაც კი გულისმიერი სიფხიზლისა შობს ვნებას, რომელსაც თუ საფუძველშივე არ მოვკვეთთ, მივყავართ უფრო დიდ ცოდვამდე. ადამიანის სული თავისი არსით მარტივია. აქედან გამომდინარე, გულის წამიერი მიდრეკაც კი უკეთურებისაკენ გვიბიძგებს უფრო დიდი ცოდვისაკენ – ადამიანის სრული დაცემისაკენ. საჭიროა გულის სრული შემუსვრილობა, რათა ცოდვიანი აზრის თუნდაც წამიერმა გაელვებამაც კი არ დაგვცეს ძირს და არ მოვიმკოთ სასჯელი.

link

არავინ იფიქროს, ცოდვა უმნიშვნელო რამ იყოს; ცოდვა - საშინელი ბოროტებაა და სულს აუფასურებს, აქავ და იმავ სოფლისათვისაც. მარადიულ სოფელში ცოდვილს ხელ-ფეხი ეკვრება (სულს ვგულისმობ) და ისე ეშვება წყვდიადის უფსკრულში, როგორც წმინდა წერილი ბრძანებს (იგ.5.22) ეს იმას ნიშნავს, რომ მას სრულიად ერთმევა სულიერი ძალები, არადა, სულს, თავისუფალი მოქმედებისათვის დაბადებულს, საშინელი უღონოებისა და გამანადგურებელი უმოქმედობის დათმენა უწევს, არანაირი სიკეთის უნარი...

link

ვაი, რომ ბევრმა ვერ შეძლო დიდი ნიჭი - თავისუფლება, რომელიც ადამიანებს ღმერთმა უბოძა და კაცის ხელთაა ნება: კეთილი იქნება, თუ ბოროტი. დაცემულს კი ბოროტისკენ უფრო უადვილდება სიარული, ვიდრე კეთილისაკენ. შემოქმედს საყვედურობენ ამის გამო, ამბობენ: რატომ შეგვქმნა ასეთებად, რატომ ისეთებად არ გაგვაჩინა, რომ შეცოდება და ბოროტება არ შეგვძლებოდაო?! სხვები ადამიანის არასრულყოფილებით ხსნიან იმ ამბავს, რომ მავანი ცოდვით ისვრება და ასე, ამგვარი მსჯელობებისას თავ...

link

ღვთის წმინდანები ახლობლები არიან მორწმუნეთათვის და ყველაზე გულწრფელი და კეთილი მეგობრების მსგავსად მზად არიან შეეწიონ მორწმუნესა და ღვთისმსახურს, როცა იგი სარწმუნოებითა და სიყვარულით ითხოვს შველას. ამ დროებით სოფელშიაც გვყავს გულშემატკივრები, მაგრამ სანამ მათ ხმას მივაწვდენთ და სანამ ისინი რამეს შეიძლებდნენ, ხშირად კარგა ხანი გადის. სულიერი მეოხების მოსახმობად არც ვინმეს გაგზავნაა საჭირო, და არც ლოდინი: იწყებს თუ არა მორწმუნე ლოცვას, ისინი მაშინვ...

link

საშინელი სინამდვილეა: მოუნანიებლად წასული ცოდვილები სიკვდილის შემდეგ კარგავენ ყოველნაირ საშუალებას გამოსწორებისას და მარადიულ ტანჯვას მიეცემიან (ცოდვამ არ იქნება, არ გაწამოს). ამას როგორ ვასაბუთებთ? ამ აზრს სრულიად თვალნათლივ ამოწმებს თუნდაც ახლანდელი მდგომარეობა ზოგიერთი ცოდვილისა და ცოდვის თავისებურება თავისთავად, რომელიც თავის ტყვეობაში მოქცეულ ადამიანს ყველანაირ გამოსავალს უჭრის. ვინაა, რომ არ იცოდეს, რომ არა ღვთის განსაკუთრებული მადლი როგორ ...

link

link