არის უფალთან შეერთების ორი გზა: სამოღვაწეო და შემეცნებითი. პირველი - ერის ქრისტიანებისთვისაა, ხოლო მეორე - მათთვის, ვინც საერო ცხოვრება მიატოვა. პირველი არ არსებობს მეორის გარეშე და არც მეორე - პირველის გარეშე. ერის ქრისტიანებიც, ...
იხილეთ სრულად
არის უფალთან შეერთების ორი გზა: სამოღვაწეო და შემეცნებითი. პირველი - ერის ქრისტიანებისთვისაა, ხოლო მეორე - მათთვის, ვინც საერო ცხოვრება მიატოვა. პირველი არ არსებობს მეორის გარეშე და არც მეორე - პირველის გარეშე. ერის ქრისტიანებიც, თავიანთი შესაძლებლობების ფარგლებში, შემეცნებით გზაზე უნდა იდგნენ... მე გწერდით: მიეჩვიეთ ღვთის მუდმივ ხსოვნას და მისი პირისახის წინაშე სიარულს. ესაა სწორედ შემეცნებითი მხარე...
იბადება კითხვა, საქმიანობისას როგორღა მივა...
link
ძილის წინ ჩემს ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით ვილოცე. იმ ღამესვე დამესიზმრა მამა გაბრიელი, თითქოს ჩემი სახლის ეზოში ვიდექით. მას ხელში ქვა ეჭირა, რომელიც შორს უნდოდა გადაეგდო, მაგრამ სულ ახლოს ვარდებოდა. მომიბრუნდა და მითხრა: ქვა რო...
იხილეთ სრულად
ძილის წინ ჩემს ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით ვილოცე. იმ ღამესვე დამესიზმრა მამა გაბრიელი, თითქოს ჩემი სახლის ეზოში ვიდექით. მას ხელში ქვა ეჭირა, რომელიც შორს უნდოდა გადაეგდო, მაგრამ სულ ახლოს ვარდებოდა. მომიბრუნდა და მითხრა: ქვა რომ შორს არ ვარდება, ეს მარტო ჩემი ბრალია, რადგან ხელს კარგად არ ვიქნევ. იგივე შენც გეხება: თუ ხელს გაანძრევ, ჯანმრთელობა გაგიუმჯობესდებაო. ეტყობა, ის ჩემგან უფრო მეტ ღვაწლს და ჭეშმარიტ ქრისტიანად ჩამოყალიბებას ითხოვდა, რა...
link
505. დიდი ბერისაგან კვლავ მას, რომელმაც იკითხა, უნდა ესარგებლა თუ არა მკურნალობით
იხილეთ სრულად
ძმაო! ვინც ექიმებს მიმართავს ან არ მიმართავს, ამას ღვთის იმედით აკეთებს. ვინც მიმართავს, ის ამბობს: „უფლის სახელით საკუთარ თავს ექიმებს ვანდობ. დაე, ღმერთმა მათი მეშვეობით კურნება მომანიჭოს“. ხოლო, ვინც არ მიმართავს, უფლის იმედი აქვს და კურნებას მისგან ღებულობს. ამრიგად, შენ თუ მკურნალობას გამოიყენებ - არ შესცოდავ; მაგრამ თუ ექიმს არ მიმართავ, თავს ნუ აიმაღლებ. იცოდე, ექიმს რომც მიმართო, მაინც ის მოხდება, რაც ღვთის ნებას ესათნოება. თუ გსურს, მაში...
link
531. ძმამ იმავე ბერს ჰკითხა: თუკი ვინმეს ავადმყოფობა ოპერაციას საჭიროებს, უნდა გაიკეთოს თუ არა? და უნდა ითხოვოს თუ არა რჩევა მამებისაგან?
522. რადგან თქვენ აღნიშნეთ, დაავადებული სხეული სწორი კვებით უნდა ვასაზრდოვოთო, ესე იგი, თქვენ მირჩევთ, რომ განვეშორო იმას, რაც მავნებს?
იხილეთ სრულად
თუ ადამიანი საზიანო საჭმელებისაგან თავს კეთილგონივრულად შეიკავებს, ეს ცოდვა არაა. ხოლო ვინც ყველაფერს, რაც შეხვდება, ღვთის გულისათვის, განურჩევლად ჭამს და არ ზრუნავს სხეულის დაზიანებაზე, ასეთი ადამიანი პირველს აღემატება, თუ რა თქმა უნდა, ქედმაღლობის ვნებით არ იძარცვება. საერთოდ, უნდა ვუფრთხილდეთ, რაღაც ვნებით არ შევჭამოთ, რამეთუ ეს უკვე მარცხია და საზიანო უფროა, ვიდრე სასარგებლო. ჯანმრთელობა და სხეულის ტანჯვა ღმერთზეა დამოკიდებული, რომელმაც თქვა:...
link
515. მითხარი, ჩემო მამაო, დავუთმო თუ არა სხეულს, როცა ის უძლურების შესაფერის საჭმელს მთხოვს; და შეიძლება თუ არა ჩვეულებრივზე ადრე საჭმლის ჭამა? თუ პირიქით, ყველაფერი ეს არად ჩავაგდო, მოვიძულო და რომც გამიჭირდეს, მაინც ჩვეულებრივი რეჟიმი დავიცვა?
იხილეთ სრულად
ღმერთმა გონება იმიტომ მოგვცა, სიმართლის გზაზე ღვთაებრივი წერილის მეშვეობით რომ ვიხელმძღვანელოთ. მოციქული ამბობს: „ყოველივე გამოიცადეთ და უკეთესი იგი შეიკრძალეთ“ (1 თეს. 5, 21). ადამიანი მხოლოდ იმას უნდა დაუკვირდეს, რომ რაიმე ვნებით არ გამოიყენოს ან არ გააკეთოს; ხოლო რასაც ის უძლურებით ან საჭიროებით აკეთებს, ეს მას არც ცოდვაში ეთვლება და არც მოდუნებაში. ჯანმრთელი სხეული თუ მოსვენებას ეძებს, მასში ვნებიანი სურვილები აღიძვრება; ხოლო როდესაც სხეულის ...
link
529. თქვენ თქვით, თუ ექიმს ღვთის სახელით მივმართავთ, ამაში არაფერია დასაძრახიო, და კიდევ თქვით, რომ სჯობს ყველაფერი ღმერთს რწმენითა და სიმდაბლით მივანდოთო. აზრი კი მეუბნება: თუ სხეულით დაავადდები, ექიმს უნდა ეჩვენო, რამეთუ წამლების გარეშე განკურნება შენს ძალებს აღემატებაო; ხან კიდევ: ექიმებს კი არ მიმართო, არამედ წმინდანთაგან ლოცვა-კურთხევა აიღე და მხოლოდ ამით დაკმაყოფილდიო. ამიტომაც გთხოვ, ჩემო გულმოწყალეო მამაო, მითხარი, რომელია ჩემთვის უმჯობესი?
იხილეთ სრულად
ძმაო! ვხედავ, რომ შენ ფიზიკური ავადმყოფობის მკურნალობაზე ბევრს ზრუნავ, და ვფიქრობ, მამები ამაზე არ ზრუნავდნენ. შენი მეორე აზრი პირველს ჯობია, რამეთუ მეორე თავის თავში ღვთის სრულყოფილ რწმენას ატარებს, ხოლო პირველი - ურწმუნოებას; მეორე მოთმინებას გულისხმობს, რომელიც გამოცდილებას წარმოშობს, მისგან კი შეურცხვენელი სასოება იშვება (რომ. 5, 4-5), ხოლო პირველი საკუთარ თავში სულიერ დაძაბუნებას შეიცავს - სულმოკლეობის დას, რომელშიც ეჭვის დედა, ანუ მცირედმორ...
link
