
ვინც თავის ჯვარს ქრისტეს სიყვარულისთვის ატარებს, უკანასკნელ დღეს უფლის მიერ აღდგება. რამდენ ხანს გასტანს ჩვენი ცხოვრება? სიკვდილის დრო დაფარულია, მოთმინება კი საუკუნოდ დაჯილდოვდება.
ვინც თავის ჯვარს ქრისტეს სიყვარულისთვის ატარებს, უკანასკნელ დღეს უფლის მიერ აღდგება. რამდენ ხანს გასტანს ჩვენი ცხოვრება? სიკვდილის დრო დაფარულია, მოთმინება კი საუკუნოდ დაჯილდოვდება.
მწუხარება, რომელიც გტანჯავს, შენი ჯვარია; ის ჩვენმა იესომ მოგცა, რომ მისი მიმბაძველი გახდე და უფლის სიყვარული შენთვის უცხო არ იყოს (ქრისტესთვის ჯვარცმით მჟღავნდება ჩვენი მისდამი სიყვარული). ვისაც ის გულწრფელად უყვარს, მხოლოდ თაბორ... იხილეთ სრულად
დიდი ნუგეშია, შვილო, რომ თითოეულს ქრისტეს სიყვარულისთვის გაწეული შრომის მიხედვით მიეცემა სასყიდელი.
ჭირი, სნეულება, მწუხარება, განსაცდელი – ვერაფერი განგვაშორებს ქრისტეს სიყვარულს, რადგან წინასწარ გვასწავლეს და ვიცით, რომ ვიწრო და ჭირით აღსავსეა გზა, რომელსაც მასზე მავალნი უჭირველი ცხოვრებისკენ მიჰყავს. ამ გზაზე ეკლები და კუროსთ... იხილეთ სრულად
დაე, თქვენს სულებში ზეციერი მამის სიყვარული სუფევდეს, რომ მისგან შთაგონებულებმა ღვთის მიერ მოცემული მაცხონებელი მცნებების მორჩილების ნაყოფი გამოიღოთ.
მონაზვნის ცხოვრება ყოველდღიური ჯვარია. იესო ქრისტე მოგვიწოდებს, რომ ვისაც ის გვიყვარს, მასთან ერთად ვეცვათ ჯვარს. ამას სულის აღდგომა და სულიერი მხიარულება მოჰყვება. მკაცრია ზამთარი, ტკივილიანია ყინვა, მაგრამ ტკბილია სამოთხე.
ღმერთო ჩემო, უფალო საბაოთ, ჩვენი გულების წყვდიადი განანათლე, რომ გიხილოთ შენ, ჭეშმარიტი, ნეტარი ნათელი, რომელიც განანათლებს და ახარებს მათ გულებს, ვინც შეგიყვარა. განგვანათლე შენი მიმდევრები საუკუნო განსვენებამდე. ამინ.
სიყვარულს ასეთი თვისება და საღმრთო პრივილეგია აქვს: როდესაც საყვარელის სახელი ესმის, გული აუძგერდეს – გინა ხორციელი იყოს, გინა სულიერი – და სიყვარულის სიტკბოებას აფრქვევდეს. როდესაც მადლი სულის საღმრთო ბრწყინვალების ნათელს გამოანა... იხილეთ სრულად
აღარ უყურებს, რას აკეთებს მოყვასი, არამედ მუდმივად მდუმარეა, გონებრივ საქმიანობაში, გონებისმიერ საუბარში, თვალებზე შეუშრობელი ცრემლებით, თაფლმოუბარი ენით, უბიწო სხეულით, სუფთა და უფანტაზიო გონებით, გონებაგაუფანტავი ლოცვით, ზომიერი... იხილეთ სრულად
გალობა თავმდაბლობით უნდა სრულდებოდეს, გონება ტროპარის აზრზე უნდა ნადირობდეს. აზროვნება გონების მიერ გააზრებულით უნდა ტკბებოდეს და მის ჭვრეტაში ადიოდეს. სულიერი კითხვაც ასე უნდა ხდებოდეს. ამ ყველაფრის მეშვეობით სული იზრდება და ძლიე... იხილეთ სრულად