შვილო ჩემო, რადგანაც გარს ცოდვით დაცემის მრავალი მიზეზი გახვევია, გაუფრთხილდი გრძნობებს, განსაკუთრებით კი გონებას – ამ მესაჭეს, ამბა ისააკის თქმით – „ფრინველს ფრიად ურცხვს“. გონება იჭრება მოყვასის ფარულ საქმეებში, იქცევა საძაგელ მ...
იხილეთ სრულად
შვილო ჩემო, რადგანაც გარს ცოდვით დაცემის მრავალი მიზეზი გახვევია, გაუფრთხილდი გრძნობებს, განსაკუთრებით კი გონებას – ამ მესაჭეს, ამბა ისააკის თქმით – „ფრინველს ფრიად ურცხვს“. გონება იჭრება მოყვასის ფარულ საქმეებში, იქცევა საძაგელ მხატვრად, როცა სამარცხვინოს გამოსახავს. ამიტომ ყოველგვარი ღონე იხმარე, რათა დაიცვა იგი სუფთად, ძლიერი ლოცვითა და გულისწყრომით განაგდე ყოველი გულისსიტყვა და ცოდვითი ოცნება: „გული გიწყრებოდენ და ნუ სცოდავთ“ (ეფ. 4, 26).
მაშ ასე, როცა შენ გონებას აწვდი რაიმე კარგს, იმას რაც მოსწონს, მას ძალა ემატება, ისევე, როგორც სხეულს – კარგი საკვებისგან, რომელსაც იღებს. მაგრამ როცა აძლევ მხოლოდ იმას რაც შენთვის ხელმისაწვდომია, მაშინ ნაცვლად განათლებისა, იგი ბნ...
იხილეთ სრულად
მაშ ასე, როცა შენ გონებას აწვდი რაიმე კარგს, იმას რაც მოსწონს, მას ძალა ემატება, ისევე, როგორც სხეულს – კარგი საკვებისგან, რომელსაც იღებს. მაგრამ როცა აძლევ მხოლოდ იმას რაც შენთვის ხელმისაწვდომია, მაშინ ნაცვლად განათლებისა, იგი ბნელდება; ასევე, როცა ის იღლება, დასვენებას ითხოვს.
მაშ ასე, გონება სულის იკონომოსია, რომელსაც მოაქვს საკვები – ის, რასაც შენ აძლევ მას. როცა გონება სიმშვიდეშია და შენ მას იმ კეთილს აძლევ, რაც მას უნდა, იგი ამას გულში ჩაუშვებს. თავიდან იგი იწმინდება იმ ცრურწმენათაგან, რომლებზეც ამს...
იხილეთ სრულად
მაშ ასე, გონება სულის იკონომოსია, რომელსაც მოაქვს საკვები – ის, რასაც შენ აძლევ მას. როცა გონება სიმშვიდეშია და შენ მას იმ კეთილს აძლევ, რაც მას უნდა, იგი ამას გულში ჩაუშვებს. თავიდან იგი იწმინდება იმ ცრურწმენათაგან, რომლებზეც ამსოფლად იყო დამოკიდებული, თავისუფლდება ყოფითი საზრუნავისაგან და, განუწყვეტლივ წარმოთქვამს რა ლოცვას, სრულიად აღარ მიმოიტაცება. და მაშინ ხვდები, რომ იგი განიწმინდა. რადგან უკვე აღარ იდრიკება უკეთურისა და უწმინდურისაკენ, რომ...
მარად იღვიძებდით, რათა გონება დაიცვათ, რამეთუ უკვდავი სულის სიცოცხლეცა და სიკვდილიც გულმოდგინებასა და უდებებაზეა დამოკიდებული.
ყველაფერი გონების წარმოსახვითი ნაწილიდან იწყება. არ არსებობს ისეთი ცოდვა ან სათნოება, რომ მისი ამოსავალ...
იხილეთ სრულად
მარად იღვიძებდით, რათა გონება დაიცვათ, რამეთუ უკვდავი სულის სიცოცხლეცა და სიკვდილიც გულმოდგინებასა და უდებებაზეა დამოკიდებული.
ყველაფერი გონების წარმოსახვითი ნაწილიდან იწყება. არ არსებობს ისეთი ცოდვა ან სათნოება, რომ მისი ამოსავალი არ იყოს გონების წარმოსახვითი ნაწილი. მაშასადამე, გადარჩენის წმიდა მიზანი ამ გონიერი საწყისის კეთილად დაცვით მიიღწევა.
სულიერი სიფხიზლის მთავარი მნიშვნელობა ვნებიანი წარმოსახვებისაგან გონების სუფთად დაცვასა და ეშმაკის ყ...
გონებას, ჩემო შვილო, არ შეუძლია ერთ მდგომაეობაში გაჩერება, განსაკუთრებით იმისას, ვინც სულიერად სუსტია, ზოგჯერ მას კითხვა სჭირდება, ზოგჯერ ფსალმუნება, სხვა დროს კი დუმილი. როცა ადამიანი დუმს, გონებას მარჯვე დრო ეძლევა, რომ ჩასწვდეს...
იხილეთ სრულად
გონებას, ჩემო შვილო, არ შეუძლია ერთ მდგომაეობაში გაჩერება, განსაკუთრებით იმისას, ვინც სულიერად სუსტია, ზოგჯერ მას კითხვა სჭირდება, ზოგჯერ ფსალმუნება, სხვა დროს კი დუმილი. როცა ადამიანი დუმს, გონებას მარჯვე დრო ეძლევა, რომ ჩასწვდეს წმ. წერილის სხვადასხვა ადგილს, რომელთა შესწავლაც უკვე მოასწრო.
ღვაწლი და დაცემები კი განზრახვას ეკუთვნის. ამრიგად, როგორ ვისწავლით მეცნიერებათა მეცნიერებას, თუკი განსაცდელი არ შეგვანჯღრევს? რადგან მადლი რომ წასულიყო, მე და შენ კი არა, წმ. მოციქულებიც კი არ იქნებოდნენ მოციქულები. როგორ შეუძლია...
იხილეთ სრულად
ღვაწლი და დაცემები კი განზრახვას ეკუთვნის. ამრიგად, როგორ ვისწავლით მეცნიერებათა მეცნიერებას, თუკი განსაცდელი არ შეგვანჯღრევს? რადგან მადლი რომ წასულიყო, მე და შენ კი არა, წმ. მოციქულებიც კი არ იქნებოდნენ მოციქულები. როგორ შეუძლია თიხას წყლის შეკავება, ცეცხლში თუ არ იქნა გამომწვარი? ღმერთს უნდა ისეთები გაგვხადოს, როგორიც მეომარია ასპარეზზე, ან ბურთი, რომლითაც თამაშობენ.
მადლს სთხოვ ღმერთს? მადლის ნაცვლად განსაცდელს უშვებს შენზე. ომს ვერ უძლებ, ეცემი; მადლს არ გიმატებს. ისევ სთხოვ? ისევ განსაცდელი. ისევ მარცხდები; ისევ დანაკარგი სიცოცხლის ბოლომდე. ამიტომ გამარჯვებული უნდა გამოხვიდე. სიკვდილამდე და...
იხილეთ სრულად
მადლს სთხოვ ღმერთს? მადლის ნაცვლად განსაცდელს უშვებს შენზე. ომს ვერ უძლებ, ეცემი; მადლს არ გიმატებს. ისევ სთხოვ? ისევ განსაცდელი. ისევ მარცხდები; ისევ დანაკარგი სიცოცხლის ბოლომდე. ამიტომ გამარჯვებული უნდა გამოხვიდე. სიკვდილამდე დაუპირსპირდი განსაცდელს. გვამივით დაეცი ბრძოლაში და ქანცგაწყვეტილმა შეჰღაღდე: „არ გაგიშვებ, უტკბესო იესო! და არ დაგტოვებ! განუყრელი ვიქნები შენთან უკუნისამდე და შენი სიყვარულის გამო მოვკვდები ასპარეზზე“. და ანაზდეულად ასპა...
ერთხელ, ერთიმეორის მიყოლებით აღმდგარი საშინელი განსაცდელების გამო მწუხარებამ და სულმოკლეობამ დამრია ხელი და ვუჩიოდი ღმერთს, რომ უსამართლობაა, ამდენ განსაცდელს რომ მიგზავნის და ოდნავადაც კი არ აოკებს მათ, რათა სული მაინც მოვითქვა. ...
იხილეთ სრულად
ერთხელ, ერთიმეორის მიყოლებით აღმდგარი საშინელი განსაცდელების გამო მწუხარებამ და სულმოკლეობამ დამრია ხელი და ვუჩიოდი ღმერთს, რომ უსამართლობაა, ამდენ განსაცდელს რომ მიგზავნის და ოდნავადაც კი არ აოკებს მათ, რათა სული მაინც მოვითქვა. და ამ სიმწარისას ხმა ჩამესმა, ძალიან ტკბილი და ძალიან წმინდა, უღრმესი თანაგრძნობით აღსავსე: „განა არ დაითმენ ამ ყველაფერს ჩემი სიყვარულისთვის?“ და ამ ხმის გაგონებისთანავე ცრემლები წამსკდა, ისეთი ძლიერი და ვნანობდი სულმოკ...
განსაცდელები! რამდენადაც მცირეა მოთმინება, იმდენად დიდად გვეჩვენება განსაცდელი. და რამდენადაც ეჩვევა ადამიანი მათ დათმენას, იმდენად მცირდებიან და გარჯის გარეშე სძლევს მათ და კლდესავით მყარი ხდება.
ადამიანი შეიძლება აღძრას მეორე უარესმა ადამიანმა, უფრო სწორად კი, მასაც განსაცდელი უბიძგებს, რომ შეგაშფოთოს და აგამღვრიოს. თუმცაღა ღმერთი აძლევს მას ამის ნებას, რათა შენ დღითიდღე მეტად გამოცდილი გახდე და უვნებობას მიაღწიო. რადგან ...
იხილეთ სრულად
ადამიანი შეიძლება აღძრას მეორე უარესმა ადამიანმა, უფრო სწორად კი, მასაც განსაცდელი უბიძგებს, რომ შეგაშფოთოს და აგამღვრიოს. თუმცაღა ღმერთი აძლევს მას ამის ნებას, რათა შენ დღითიდღე მეტად გამოცდილი გახდე და უვნებობას მიაღწიო. რადგან როცა შენ ემზადები და ელოდები მას, მაშინ არ შფოთავ, არ ღელავ, წონასწორობას არ კარგავ.
