ღვთაებრივი მოძღვრის მთელ ისტორიაში ისეთი არაფერია, რაც ზნეობრივ გრძნობებს შეურაცხყოფდა... მთელ მის ცხოვრებას შეიძლება წაეწეროს: "ჩემი ჭამადი არს, რაითა ვყო ნებაი მომავლინებელისა ჩემისაი და აღვასრულო ნებაი ჩემი" (ინ. 4, 34).
იესო ქრისტეს სიბრძნე ისე ჩანს მისი სწავლებიდან, რომ მისი დამტკიცება იგივეა, რაც ვინმე ამტკიცებდეს, რომ მზე ანათებს.
რუსო, მიუკერძოებელი მოწმე, ამბობდა, რომ იესო ქრისტეს პიროვნება არ შეიძლება იყოს გამოგონილი, ვინაიდან ვერ გამოიგონებდნენ მის ქმედებებს.
თუ რკინას ცეცხლში ჩავდებთ, იგი სრულებით გაჯერდება ცეცხლით, თუმცაღა თავად არ იქცევა ცეცხლად, და პირიქით, ცეცხლი ვერ იქცევა რკინად; ასევე იესო ქრისტეში ორივე ბუნებამ (ღვთაებრივმა და ადამიანურმა) შეინარჩუნა თავისი თვისება, დარჩა ისეთ... იხილეთ სრულად
სიტყვამ, რომელმაც კაცთმოყვარეობის გამო ხორცი შეისხა, არ შეცვალა არც ის, რაც იყო, არც ის - რადაც იქცა
ძე ღვთისა ძე კაცისა გახდა ისე, რომ მაინც ძე ღვთისად დარჩა
ძე ღვთისა ძე კაცისა იმიტომ გახდა, რომ ადამიანთა ძენი ღვთის ძეებად ექცია (გალ. 4, 5)
ძე ღვთისა ზეციდან იმიტომ ჩამოვიდა, რომ ჩვენ ავეყვანეთ ზეცაში
ღმერთი ადამიანამდე დამდაბლდა, რათა ადამიანი აეყვანა ღმერთამდე
ღმერთი სიტყვა, მამის თანასწორი, ჩვენი მოკვდავობის თანაზიარი შეიქმნა არა თავისი, - არამედ ჩვენი ბუნებისამებრ და ჩვენ მისი ღვთაებრიობის თანაზიარნი შევიქმნებით არა ჩვენი, არამედ - მისი ძალით.
