შენი თავი მდუმარებით უნდა შემოსო, რამეთუ წმინდა ამბროსი მედიოლანელმა თქვა: "მრავალნი მდუმარებით გადარჩენილნი ვიხილე, უქმმეტყველებით კი არცერთი". სხვა წმინდა მამაც ამბობს: "მდუმარება მომავალი საუკუნის საიდუმლოებაა, სიტყვიერება კი ქვეყნიერების იარაღია"

link

უდუდესი აუცილებლობაა შევაკავოთ და ჯეროვნად ვმართოთ ენა.ენის მამოძრავებელი არის გული.რითიც გულია აღსავსე ენიდანაც იგივე მოედინება, და პირიქით ენით გამოთქმული მტკიცდება და ფესვს იდგამს გულში.ამიტომ ენას არცთუ უმნიშვბელო ადგილი აქვს ჩვენი ზნის ჩამოყალიბებაში.

link

ერთმა თქვა: "ყოველთვის, როდესაც ადამიანებთან გავდივარ, უფრო ნაკლებად ადამიანი ვბრუნდები უკან". ჩვენ ხშირად ვართ ამ მდგომარეობაში, რადგან დუმილი უფრო ადვილია, ვიდრე ის, რომ საუბარში რაიმე ზედმეტი არ თქვა; უფრო ადვილია სახლში დარჩენა, ვიდრე საზოგადოებაში მოუფრთხილდე საკუთარ თავს ისე, როგორც საჭიროა.

link

განმარტოებისას მდუმარება გრძნობიერებას, სიმშვიდეს და თვინიერებას ბადებს. სენაკში მდუმარების, ლოცვისა და მეცადინეობის ჟამს ადამიანი უფრო მეტად ღვთისმოსავი ხდება. მთელი ძალისხმევით ეცადე, რომ სენაკში მდუმარებაში მყოფი უფალს მიეახლო, ხოლო უფალი ჩვენი ყოველთვის მზადაა ადამიანი ანგელოზად გახადოს

link

ერთმა წარმართმა ფილოსოფოსმა თქვა: "როდესაც იგრძნობ, რომ გაღიზიანებული ხარ, ნურაფერს იტყვი და მაშინვე ნურაფერს გააკეთებ, არამედ დადუმდი და ანბანის ყველა ასო წაიკითხე". წარმართმა ანბანზე უკეთესი ვერაფერი იპოვა სულის დასამშვიდებლად; ჩვენ კი, ქრისტიანებმა, ვიცით საუკეთესო სიტყვები, რომელიც შეიძლება, მისცე გულსა და გონებას, რათა მღელვარება დაიოკო.

link

როდესაც გმართებს საუბარი,წინასწარ კარგად განსაჯე გამოსათქმელი რა გაქვს გულში იქამდე,ვიდრე ენაზე გადაინაცვლებდეს.ნახავ,რომ იქ ბევრი რამ გაქვს ისეთი,რაც უკეთესია შენს ბაგეებს არ გადმოსცდეს.მაგრამ ამავე დროს იცოდე, რომ მათ შორის,რომელთაც გამოთქმის ღირსად თვლი,ზოგიერთი მათგანისთვის უმჯობესი იქნებოდა სამუდამოდ დამარხულიყო დუმილით.ამას საუბრის დამთავრებისთანავე იგრძნობ.

link

სულის მშვიდობის შესანარჩუნებლად აუცილებელია როგორმე გაექცე კაცთა განკითხვას: არაგანკითხვით და მდუმარებით სულის მშვიდობას დაიცავ, ხოლო ამ მდგომარეობაში მყოფ ადამიანს საღმრთო გამოცხადებები ევლინება. იმისათვის, რომ არგანიკითხო, თვალყური უნდა ადენო საკუთარ თავს, არავისგან მიიღო გარეშე აზრები და ყველაფრის მიმართ გაუცხოვდე. უფრო ხშირად უნდა განმარტოვდე საკუთარ თავთან და იკითხო: სადა ვარ?

link

კეთილგონიერი მდუმარება ლოცვის დედაა, გაბნეული გონების მომკრებელი, ღვთაებრივი ცეცხლის დამცველი, აზრთა გუშაგი, მტრების მეთვალყურე, გლოვის მასწავლებელი, ცრემლის მეგობარი, სიკვდილის ხსოვნის მოღვაწე, მარადიული ტანჯვის აღმწერი, მომავალი სამსჯავროს წინასწარგანმცდელი, მაცხოვნებელ მწუხარებაში წარმატების მომტანი, კადნიერების მტერი, უშფოთველი მეუღლე, მასწავლებლობისმოყვარეობის მოწინააღმდეგე, გონიერების გამამრავლებელი, სულიერ ხედვათა შემოქმედი, დაცემის მტერი,...

link

თუ ვინმე ცუდათ ლაპარაკობს შენზე, როგორც პიროვნებაზე, ეს არაა საშიში. დაფიქრდი: "ქრისტე, რომელიც იყო ქრისტე, შეურაცხყოფდნენ და იგი არ პასუხობდა, და რისი ღირსი ვარ მე ცოდვილი?" პირადათ ჩემი შეურაცყოფა რომ ნდომებოდათ, ეს საერთოდ არ ამაღელვებდა. მაგრამ როდესაც შეურაცყოფენ როგორც ბერს, ამით შურაცყოფენ მონაზვნობის მთელ ინსტიტუტს, რომლის განუყოფელი ნაწილი მე ვარ. ამ შემთხვევაში არ უნდა ვდუმდე. ასეთ შემთხვევაში შეურაცმყოფელთ უნდა მისცე საშუალება ლაპარაკი...

link

link