მომხვეჭელობის ვნება, სიხარბე მხოლოდ მდიდრებს არ ახასიათებთ. ეს ვნება – მიზეზია სხვისი ქონების მითვისებისა უკეთური საშუალებებით, მიზეზი ობოლთა ცრემლისა, რასაც ხედავს უფალი ჩვენი იესო ქრისტე და არ ტოვებს შურისგების გარეშე. მოსკ...
იხილეთ სრულად
მომხვეჭელობის ვნება, სიხარბე მხოლოდ მდიდრებს არ ახასიათებთ. ეს ვნება – მიზეზია სხვისი ქონების მითვისებისა უკეთური საშუალებებით, მიზეზი ობოლთა ცრემლისა, რასაც ხედავს უფალი ჩვენი იესო ქრისტე და არ ტოვებს შურისგების გარეშე.მოსკოვში ცხოვრობდა ჩვეულებრივი ოჯახი, უბრალო, მაგრამ კარგად უზრუნველყოფილი ადამიანები: მშობლები და სამი ბავშვი – და და ორი ძმა. საუბედუროდ, სიხარბე და სიძუნწე ამ ოჯახში ყველას თვისება იყო. არც არავის ასესხებდნენ, არც მოწყალებას გა...
საყვარელნო! ნუმცა ნუმცა უკვე ვიქმთ უღირს საქმეთა ჩვენისა ამის სახელისათა, რომელთა ესე ქრისტესად გვეწოდების, რამეთუ პავლე ესრეთ გვიწოდა, ვითარმედ: "თქვენ ქრისტესნი ხართ". გულის-ხმა-ვჰყოთ, საყვარელნო, სახელისა ამის სიმაღლე, რამეთუ,...
იხილეთ სრულად
საყვარელნო! ნუმცა ნუმცა უკვე ვიქმთ უღირს საქმეთა ჩვენისა ამის სახელისათა, რომელთა ესე ქრისტესად გვეწოდების, რამეთუ პავლე ესრეთ გვიწოდა, ვითარმედ: "თქვენ ქრისტესნი ხართ". გულის-ხმა-ვჰყოთ, საყვარელნო, სახელისა ამის სიმაღლე, რამეთუ, უკეთუ ვისმე მეფისად ანუ ერის თავისად ეწოდებოდეს, დიდად აქვს პატივად, რომელთა ზედა არა მეფისა და მთავრისა მიწისაგანისა სახელი წოდებულ არს, არცა ანგელოსისა, არცა მღავარ-ანგელოსისა ანუ ხერუვიმისა, არამედ თავადისა, ყოველთა ...
ერთი ცნობილი რომაელი მეფე, იარაღის მტვირთველებითა და დიდებულებით გარშემორტყმული, მოოქროვილი ეტლით მიდიოდა. ის შეხვდა ორ ბერს, ჭუჭყიან და დაგლეჯილ სამოსში. მან იცოდა, რომ ისინი კეთილშობილი მმარხველნი იყვნენ; ეტლიდან ჩამოვიდა, თაყვა...
იხილეთ სრულად
ერთი ცნობილი რომაელი მეფე, იარაღის მტვირთველებითა და დიდებულებით გარშემორტყმული, მოოქროვილი ეტლით მიდიოდა. ის შეხვდა ორ ბერს, ჭუჭყიან და დაგლეჯილ სამოსში. მან იცოდა, რომ ისინი კეთილშობილი მმარხველნი იყვნენ; ეტლიდან ჩამოვიდა, თაყვანი სცა, მოეხვია და გადაკოცნა. გაოცებული დიდებულები გაურკევლობაში ჩაცვივდნენ და ერთმანეთს ყურში ეჩურჩულებოდნენ:-როგორ დაიმცირა თავი ჩვენმა მეფემ!მაგრამ თავიანთი აზრების გამომჟღავნება ვერ გაბედეს და მეფის ძმას სთხოვეს ეთქვ...
28. უცნაური რამაა! ღარიბ–ღატაკთა ჭმუნვის მიზეზი არსობის პურის უქონლობაა, მდიდრები კი, რომლებიც ღვთისგან ბოძებული ყოველგვარი სიკეთით სავსენი არიან, უფრო დიდი მწუხარებებით არიან მოწყლულნი. რას უნდა ნიშნავდეს ეს? ან ვინ არის ამის მიზეზი?
იხილეთ სრულად
ჩვენი სულიერი მდგომარეობა. კაცობრივი გონებისთვის მიუწვდომელი ღვთის განგება ყოველივეს ჩვენს სასარგებლოდ იქმს. უდარდელი ცხოვრება რომ გვქონოდა, თავდავიწყებასა და ამა სოფლის მაცდუნებელ სიმამეებს მივეცემოდით, რომლებიც მხოლოდ ვნებს სულს და ღმერთს გვაშორებს. მწუხარებით შეურვებულ გულს კი, რომელიც ერთგვარად უკვე მკვდარია ამა სოფლისათვის, ვეღარაფერი ატყვევებს. ჭეშმარიტი ნუგეშის ვერსად მპოვნელი, იგი მხოლოდ ღვTისკენ მიილტვის და მისი მოწყალების უზომო სიღრმიდა...
923. როგორ უნდა გავიგოთ ფსალმუნის სიტყვები: „ნუ გეშინინ, რაჟამს განმდიდრდეს კაცი და რაჟამს განმრავლდეს პატივი სახლისა მისისა. რამეთუ არა სიკუდილსა მისსა წარიღოს მან ყოველი, არცა შთაყვეს დიდება მისი მისთანა“ (ფსალმ. 48.17,18)?
იხილეთ სრულად
„ნუ გეშინინ“ გვეუბნება წინასწარმეტყველი, „რაჟამს განმდიდრდეს კაცი“. ამის ქადაგებაც აუცილებელია მათთვის, ვინც სამყაროში ცხოვრობს – მიწისაგან შობილებისა და ძეთა კაცთათვის, მდიდართა და გლახაკთათვის. „ნუ გეშინინ, რაჟამს განმდიდრდეს კაცი“. გვეუბნება: როცა დაინახავ, რომ უსამართლო მდიდარი გახდა, ხოლო მართალი – ღატაკი, შენთვის ნუ შეგეშინდება და ნუ შეგაცბუნებს ფიქრი იმის თაობაზე, რომ ღვთის განგება, რომელიც ადამიანთა საქმეებს ზედამხედველობს, ან საერთოდ არ ...
ერთი ბერი, რომელიც ღვთის წინაშე ლოცულობდა და საკუთარი შრომით ირჩენდა თავს, სიფელში თავის ნამუშევრის გასაყიდად მივიდა. ღვთივსათნო მოსაგრე უკვე თავის სენაკში აპირებდა დაბრუნებას, როცა ღატაკებითა და მომლოცველებით გარშემორტყმული უცნობ...
იხილეთ სრულად
ერთი ბერი, რომელიც ღვთის წინაშე ლოცულობდა და საკუთარი შრომით ირჩენდა თავს, სიფელში თავის ნამუშევრის გასაყიდად მივიდა. ღვთივსათნო მოსაგრე უკვე თავის სენაკში აპირებდა დაბრუნებას, როცა ღატაკებითა და მომლოცველებით გარშემორტყმული უცნობი შემოხვდა და იგი თავისთან მიიპატიჟა.ბერს საკადრისი პატივი მიაგეს და გაისტუმრეს. იგი გამოეთხოვა მას და მასპინძლობით აღფრთოვანებული ცდილობდა, მისი ვინაობა შეეტყო. უდიდესი სიყვარული გაუჩნდა მის მიმართ, როდესაც შეიტყო, რომ ...
ღმერთმა მცნებად დაუდო ადამიანს, რომ მან ოფლითა თვისითა სჭამოს პური. „ოფლითა პირისა შენისათა შჭამდე პურსა შენსა“ (შექ. 3, 19). ბედნიერია ის კაცი, ვინც ამ მცნებას კეთილსვინდისიერად ასრულებს. ყოველჟამს კურთხევა უფლისა არს მასზედა. მი...
იხილეთ სრულად
ღმერთმა მცნებად დაუდო ადამიანს, რომ მან ოფლითა თვისითა სჭამოს პური. „ოფლითა პირისა შენისათა შჭამდე პურსა შენსა“ (შექ. 3, 19). ბედნიერია ის კაცი, ვინც ამ მცნებას კეთილსვინდისიერად ასრულებს. ყოველჟამს კურთხევა უფლისა არს მასზედა. მის ნაშრომს ღმერთი არასოდეს არ დასტოვებს უნაყოფოდ, ყოველთვის ექნება მას საზრდო: „მოქმედი ქვეყანისა თვისისასა განსძღეს პურითა“, ამბობს სოლომონ ბრძენი (იგ. 12, 11). თვითონაც გაძღება, უკლებლად ექნება საზრდო და იმოდენიც გადარჩ...
